دعای توقف بر صفا و مروه هنگامی‌که رسول الله –صلى الله علیه وسلم- به کوه صفا مىرسید، این آیه را می‌خواند: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ﴾  یعنى: (همانا صفا و مروه از شعائر الهى هستند) سپس می‌فرمود: سعى را از جایى آغاز می‌کنم که خداوند نخست از آن یاد کرده است. آنگاه رسول الله –صلى الله علیه وسلم- سعى را از صفا آغاز می‌کرد و بالا مىرفت تا کعبه را می‌دید، سپس رو به قبله می‌کرد و لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ و تکبیر می‌گفت و این دعا را می‌خواند: ((لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ، وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَنَصَرَ عَبْدَهُ وَهَزَمَ اْلأَحْزَابَ وَحْدَهُ)) معنی: به جز الله، معبود دیگرى «بحق» وجود ندارد، یگانه است و شریکى ندارد، پادشاهى از آن اوست، و ستایش مخصوص اوست، او بر هر چیز توانا است، بجز او معبود دیگرى «بحق» وجود ندارد، یگانه است، اوست که وعده‏اش را تحقق بخشید، و بنده اش را پیروز کرد، و به تنهایى گروه‏ها را شکست داد. و در این میان، دعاهاى «مختلفى» می‌فرمودند و دعاى فوق را سه بار تکرار می‌کردند، بالاى مروه نیز همین عمل را انجام می‌داد. منبع:  مسلم 2/888.