بدرود شب دوش که چون ماه برآمد ناخوانده نگارم ز در حجره درآمد زیر و زبر از غایت مستی و چو بنشست مجلس همه از ولوله زیر و زبر آمد نقلم همه شد شکر و بادام که آن بت با چشم چو بادام و لب چون شکر آمد #انـوری