✍️خب دیگه، وقتش شده تجربیاتم از مهاجرت رو به اشتراک بذارم.
📎اول یه مقدمه
1️⃣من تو این پستها، تلاش میکنم تجربه زندگی در کانادا رو با شما به اشتراک بذارم. محوریت مباحث هم موضوع معلولیت و دسترسپذیری و مسائل اجتماعی این حوزه خواهد بود، اگرچه حتما محدود به این نمیشه.
2️⃣این روزها از سایه سر نظام مقدس، هم مهاجر زیاد هست هم پست مهاجرتی. دو نگرش عمده هم تو پستهای مهاجرتی رواج پیدا کرده:
📍نگرش اول: «خارج بهشت پنداری»
هرچی تو ایران هستش کمپلت بد و منفیه و هرچی تو خارج (البته امریکای شمالی و اروپا) هست عالی و فوقالعادست. اگه میخواید همه مشکلاتتون یه جا حل بشه، فقط مهاجرت کنید به این بهشت بی نقص.
چطور مثل آب خوردن مهاجرت کنیم! مهاجرت با دو کلیک! اگه میخوای فرتی بیارمت کانادا، کلمه فرتی رو کامنت کن تا راهشو بهت بگم!
📍نگرش دوم نقطه مقابلش میشه: «خارج جهنم انگاری»
از جاتون تکون نخورید که توی بهشت برین نشستید ولی هالیتون نیست. بخدا که هیچ جا وطن خود آدم نمیشه! خارج جز بدبختی چیزی نداره. همش دروغ بود!
من تلاش میکنم از این دو نگرش دوری کنم و نسبتا بیطرفانه با نگاه جامعهشناختی بنویسم. ممکنه به هرکدوم از این نگرشها هم نزدیک بشم اما سعی میکنم منصف باشم. فقط سعی میکنم. این که موفق هم میشم یا نه معلوم نیست!
3️⃣همون طور که گفتم، محوریت بحثهای من موضوعات حوزه معلولیت و دسترسپذیری هستن. حتما اوضاع دسترسپذیری در خیلی جاها بهتر از ایران هست و ما به خطر «خارج بهشت پنداری» نزدیک میشیم؛ اما هدف من این هستش که با یک بررسی تطبیقی، از تجربیات کشورهای توسعه یافته در این خصوص استفاده کنیم و انقدر درجا نزنیم. یادبگیریم میشه با اندکی تغییر در سیاستها یا برنامهها، فرصتهای برابر برای افراد دارای معلولیت ایجاد کرد. یادبگیریم میشه/باید افراد معلول رو در زندگی اجتماعی مشارکت داد و نهایتا اینکه بدونیم دسترسپذیری و فرصتهای برابر، حق مسلم شهروندان دارای معلولیت هستش، نه لطف و شفقت ولی نعمتان!
به نظرم خیلی حرف زدم، خود همین شد یه پست، قرار بود مقدمه باشه!
جهت رفاه حال شما مخاطبان عزیز، فرمایشاتم رو از پست بعد شروع میکنم. باشد که مقبول افتد.
به امید دسترسی به جهانی برابر.
ابوذر سمیعی، 22 آگست... آخ ببخشید، منظورم این بود که 17 صفر 1446
#مهاجرت #معلولیت #افراد_دارای_معلولیت #دسترس_پذیری #مقایسه_تطبیقی #کانادا #لندن_اونتاریو #ابوذر_سمیعی #Abouzar_Samiei