زارا محمدی، مدرس زبان کُردی و عضو انجمن فرهنگی_مدنی نوژین سنندج، که در تاریخ دوم خرداد هزار و سیصدو نود و هشت خورشیدی، با یورش نیروهای لباس شخصی جمهوری اسلامی در منزل دستگیر شده بود، به اتهام «تشکیل دسته و جمعیت با هدف بر هم زدن امنیت ملی» ابتدا به ده سال زندان، محکوم شد که این حکم در شعبه چهار دادگاه تجدید نظر سنندج به پنج سال زندان تعزیری تقلیل یافت. انجمن فرهنگی_ مدنی نوژین در اعتراض به اتهامات منتسبه علیه زارا محمدی اعلام کرده بود: زارا در حالی تحت فشار برای اعترافات اجباری قرار داشته که وی هیچگونه وابستگی حزبی و سیاسی نداشته و تنها اتهام وی آموزش زبان کُردی به کودکان است. چرا در کشوری با تنوع اقلیمی ایران، نه تنها تحصیل به زبان مادری ممنوع است، بلکه مدرسین زبان مادری آذری و کردی هم با اتهامات واهی بازداشت می‌شوند؟
