تحلیل اکونومیست: جنگ هسته‌ای غیرقابل تصور نیست
ژئوپلیتیک هسته‌ای خطرناک‌تر و پیچیده‌تر می‌شود.
هر روز بر تعداد سلاح‌ها و کشورهای هسته‌ای افزوده اما محدودیت‌های زرادخانه‌ها کمتر می‌شود.
آخرین پیمان هسته‌ای دنیا «نیو استارت» بود بین روسیه و آمریکا که در سال 2026 به اتمام می‌رسد.
پوتین همیشه از این پیمان ناخرسند بود.
چین، دیگر قدرت بزرگ هسته‌ای، به سرعت میزان ذخایر سلاح‌های هسته‌ای خود را افزایش داده و هیچ محدودیتی بر آن قائل نیست.
این برای اولین بار در طول دهه‌های گذشته است که هیچ کنترلی بر تولید سلاح‌های هسته‌ای وجود ندارد.
حالا یک رئیس‌جمهور غیرقابل پیش‌بینی هم در کاخ سفید حضور دارد. ترامپ همیشه درباره داشتن ذخایر بزرگ سلاح هسته‌ای لاف‌زنی کرده بود.
برخی دوران حاضر را«سومین عصر هسته‌ای» نام نهاده‌اند.
در عصر هسته‌ای اول، در طول جنگ سرد، آمریکا و شوروی، هرکدام ده‌ها‌هزار سلاح هسته‌ای تولید کردند و تا مرز یک جنگ هسته‌ای پیش رفتند اما توانستند محدودیت‌هایی برای تولید سلاح‌های هسته‌ای قائل شوند.
عصر هسته‌ای دوم در انتهای جنگ سرد آغاز شد اما پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای میزان ذخایر این دو کشور را از 64 هزار هلاهک هسته‌ای سال1986 به 10هزار تا سال 2024 کاهش داد. اما هند، پاکستان و کره‌شمالی به جمع دارندگان سلاح‌های هسته‌ای اضافه شدند.
از زمان حمله روسیه به اوکراین و تاکید چندباره پوتین به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای، کارشناسان از آغاز عصر هسته‌ای سوم صحبت می‌کنند که بسیار پیچیده‌تر از گذشته است.
چین 5هزار کلاهک‌هسته‌ای دارد و پنتاگون می‌گوید چین تا سال 2030 به هزار هلاهک هم خواهد رسید، هرچند این میزان کلاهک از تعداد کلاهک‌های آمریکا و روسیه کمتر است اما در کنار روسیه بودن چین، خطر آفرین خواهد بود.
به این جمع باید کره‌شمالی را هم اضافه کرد.
درخاورمیانه دستیابی ایران و عربستان به سلاح هسته‌ای دور از انتظار نیست و «اول آمریکای» ترامپ هم‌پیمانانش را مجبور به داشتن سلاح هسته‌ای خواهد کرد.
کره جنوبی و اوکراین هم برای مقابله با تهدیداتشان به سلاح هسته‌ای فکر می‌کنند.
جنگ احتمالی روسیه با ناتو، چین با تایوان و کره شمالی با جنوبی: سه جهان، سه گروه دشمن و سه بحران هسته‌ای.
هنوز غیرمحتمل و هنوز قابل‌تصور!
✍️فاطمه لطفی . روزنامه نگاری جدید
@NewJournalism روزنامه نگاری جدید
