♦️زن در عصر پهلوی و جمهوریی اسلامی:
از تحریک عشرتآمیز تا تحریک شیطانی (پاسخ به یک نقد /۳)
✍️ حسن محدثیی گیلوایی
۱۹ اسفند ۱۴۰۱
اما همین نویسنده از
اشتباهات فرح مینویسد و اضافه میکند:
«
البته از اشتباهات فرح در انجام فعالیتهایش این بود که به فرهنگ، هنر و مراسم اسلامی علاقه چندانی نداشت. در عوض مردم به مذهب و دین باور و اعتقادات عمیقی داشتند، این مسئله باعث شکاف بین مردم و او میشد. همین موضوع سبب شد تلاشهای وی در راستای فرهنگسازی در میان برخی از مردم پذیرفته نباشد و با او مخالفت کنند؛ تمامی کارهای او را به عنوان تجملگرایی و غربگرایی تلقی کردند» (میرزایی،
https://mag.sarak-co.com/women-s-fashion-in-iran-before-revolution/).
او در انتهای مقاله نتوانست از بیان
آثار تضادآمیز سیاستهای پهلویی دوم در حوزهی پوشش زنان چشم بپوشد و بهرغم طرفداری از این سیاستها نوشت:
«اما نوع نظام سیاسی در ایران در دوره پهلوی و ماهیت حکومت مانع از تاثیر برابری بین پوشش حجاب و پوشش غربگرایی شد. برخی از افراد که قصد ایجاد بدبینی و تفرقه میان مردم را داشتند، سعی در عوام فریبی کردند. برخی از افراد با پیش گرفتن سیاستهای فرهنگی و تبلیغات غیرمستقیم، سعی کردند برنامههای فرهنگی را در راستای ترویج بیحجابی، تحقیر و توهین به زنان با حجاب نامطلوب جلوه دهند. به طوری که چنین فعالیتها و تبلیغاتی سبب شد برخلاف هدف بهبود حقوق زنان، اوضاع آنها مشوش شود. در مقابل مردم سنتی و محافظه کار با برگزاری مراسم مذهبی، با بیحجابی و تقلید از پوشش غرب مخالفت میکردند؛ مردم را از عواقب کارهایشان میترساندند. از طرفی زنانی با خانوادههای سنتی به پوشش حجاب پایبند و عدهای دیگر برای کسب موقعیت کاری و تحصیلی در کشور و خارج از کشور مشتاق سبک مدرن بودند. تضاد این دو باعث تنش میان زنان شده بود و تقریبا هیچ یک از شرایط راضی نبودند. آنها به راحتی نمیتوانستند در بازار و کوچه خیابان رفت و آمد کنند و مورد آزار و اذیت قرار میگرفتند» (همانجا).
اما کاش سیاستهای فرهنگیی پهلویی دوم در همین حد باقی میماند! پهلویی دوم سیاستهای ضد حجاب پهلویی اول را در یک جامعهی متشکل از مسلمانان سنتی به نحو جدیدی ادامه داد و کوشید حضور با چادر را در فضاهای اجتماعی حذف کند.
در واقع، در اوایل حکومتِ محمدرضا پهلوی، بهصورت مسالمتآمیز به تبلیغ و ترویج فرهنگ غربی پرداخته شد. اما در سال ۱۳۵۵ دولت رسماً طرحی را دربارهی کشف حجاب و کاهش استفاده از آن تدوین و برای اجرا به ادارات ارسال کرد. مفاد این طرح عبارت بود از:
"۱) ممنوع بودن چادر برای دانشآموزان و دانشجویان؛
۲) استفاده از پوشاک متحدالشکل در مدارس؛
۳) اجرای کامل قانون تعلیمات اجتماعی اجباری درباره خانوادههایی که از مدرسه رفتن دختران خود جلوگیری میکنند؛
۴) ممنوعیت بانوان کارمند برای استفاده از چادر؛
۵) محرومیت زنان کارمندی که از چادر استفاده میکنند، از دسترسی به مقامها و موقعیتها و تشویق؛
۶) تشویق کارمندان زن به برگزیدن لباس متناسب با کار و شرایط؛
۷) صدور بخشنامه به همه کارخانهها و ملزم کردن کارگران به پوشیدن لباس متحدالشکل، متناسب با کار و وضعیت محیط؛
۸) تشویق کارگران زن به استفاده از لباس متحدالشکل و متناسب با نوع کار خود؛
۹) ممنوعیت زنان چادری از مراجعه به وزارتخانهها و سازمانهای دولتی؛
۱۰) ممنوعیت زنان چادری از مسافرت با شرکت هواپیمایی ملی ایران؛
۱۱) ممنوعیت زنان چادری از استفاده از اتوبوسهای شرکت واحد؛
۱۲) ممنوعیت ورود زنان چادری به سینماها؛
۱۳) ممنوعیت ورود زنان چادری از خرید در فروشگاههای شرکتهای تعاونی شهر و روستا؛
۱۴) ممنوعیت زنان چادری در استفاده از خدمات اجتماعی مانند جمعیت بهزیستی و آموزش فرح پهلوی، جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران و انجمن ملی حمایت از کودکان؛
۱۵) ممنوعیت ورود کودکان و نوجوانان چادر به سر به کتابخانه¬ها؛
۱۶) محرومیت زنان چادری از شرکت در هرگونه مجامع عمومی" (
ذکایی، ۱۳۹۳: ۱۲۹؛ همچنین بنگرید به رمضانی،
http://www.bou.ac.ir/Portal/Home/ShowPage.aspx?Object=Paper&CategoryID=b1a40f9b-3747-4c15-90b3-4b6d1d8b550e&WebPartID=1449824b-c99f-42da-8f1a-2e93b3f36b26&ID=229c8d00-7548-4e24-b39a-3fb496df8e65).
ادامه دارد.
👇👇👇#زن#روز_زن#مقاومت_اجتماعی#مستورسازی_آمرانه#نامستورسازی_آمرانه@NewHasanMohaddesi