♦️تفکر انتقادی در عرفان جایی ندارد
✍️ حسن محدثیی گیلوایی
۹ دی ۱۴۰۱
گفتوگوی آقای محمدعلیی طاهری در برنامهی پرگار بی بی سی را از جهات مختلف میتوان نقد کرد؛ بهویژه از منظر معرفتی.
اما آنچه در این گفتوگو در وهلهی اول مرا درگیر خود کرد، دشواریهای گفتوگوی انتقادی با آقای طاهری بود. او به مجری فرصت نمیداد که پرسشهای انتقادیی خود را بپرسد و بهطور مداوم در پرسشگریی مجری اختلال ایجاد میکرد.
بهراستی که مدعیان اَشکال گوناگون
عرفان تحمل بررسیهای انتقادی را ندارند. آنان بیشتر رابطهی مرید و مرادی را میپسندند که رابطهای عمودی و نابرابر است. طاهری مدعیی کار علمی است اما در این گفتوگو بسیار جزماندیشانه سخن گفته است. هیچ دانشمندی چنین جزماندیشانه سخن نمیگوید بلکه با فروتنی مدعیات خود را مطرح میکند و به دیگران فرصت میدهد تا مدعیات او را سر فرصت نقد کنند.
متفکر انتقادیاندیش نه تنها از نقد نمیهراسد بلکه از آن استقبال میکند. او از عوامفریبی دوری میگزیند و مدعیات خود را در معرض نقد اهل نظر قرار میدهد.
محمدعلیی طاهری نظامی فکری آمیخته از معارف مختلف و ناهمخوان پدید آورده است اما مدعی است مدعیات او فراعلمی است و «علم یا فلسفه نمیتوانند در بارهی آنها سخن بگویند»!
متأسفانه با امنیتی شدن
عرفان حلقه، اکنون شخصیتی چون محمدعلیی طاهری مدعیاتی سیاسی نیز مطرح میکند!
https://t.me/bbcpersian/154877🔸پسنوشت: آنجایی که مجری نقد جامعهشناس را مطرح میکند (دقایق ۳۹ تا ۴۶)، از مهمترین قسمتهای این گفتوگو است.
#طاهری#عرفان_حلقه@NewHasanMohaddesi