♦️محمدعلی فروغی، بر ساخت تاریخ و هویت در ایران /۳ ✍ دکتر عبدالمجید الهامی ۲ بهمن ۱۴۰۳ پس از فروغی، هخامنشیان و به ویژه کوروش جایگاه جوهری در سیاستگذاری های هویتی در ایران پیدامی کنند، تا جایی که تقویم ایران در دوره پهلوی دوم برآن مبنا تغییر می کند و جشن های دو هزار و پانصدساله شاهنشاهی درپاسارگاد برگزار می شود و شاه در طی‌ی سخنانی در آن، می گوید: کوروش آسوده بخواب که ما بیداریم! البته همگی جعلی و بر بنیان کذب و توهم و بیهوده بوده است.   ب) فرهنگستان زبان فارسی پهلوی: دولت-ملتی مبتنی بر معاهده وستفالی که تعریفی یوروسنتریک داشت و همسانی فرهنگی از اصول آن بود را بنا نهاد. در این تعریف از دولت-ملت، زبان کشور همسان و یکسان پنداشته شد و دیگر زبان‌ها نه تنها نادیده گرفته می‌شد، بلکه انکار می‌شد و گاه نیز ممنوع در ادامه این سیاستگذاری فرهنگستان زبان بر مبنای مدل آکادمی فرانسه، در سال۱۳۱۴ تاسیس شد و نخستین رئیس آن و به نوعی موسس آن محمدعلی فروغی بود. وی تلاش داشت زبان فارسی را خالص کند و لغات عربی و دیگر زبانها را از آن بزدایند و اگر معادلی بر آن نیافتند از کلمات باستانی بهره برند و غیر از این؛ فرهنگستان بر اساس نامه اش موظف بود برای هدایت افکار جامعه به ادبیات و فرهنگ ملی، اقدامات لازم را انجام دهد. این موضوع دو پیامد عمده به همراه داشت: ابتدا تهاجم به میراث غنی ایران اسلامی، از طریق جایگزین کردن کلمات نو و عجیب به جای کلمات عربی و دیگری نادیده و بیگانه انگاشتن (غیرملی) زبان‌های دیگر رایج در ایران (اقوام ایرانی) که نتیجه تبار فراماسونی و یهودی وی که با هم عجین شده به این اقدامات عمل نمود و راه را برای پیروان خود همواره و آماده نمود که تا به امروز هم جای پای او حتی در نظام جمهوری اسلامی حرکت می کنند. محمدعلی فروغی بنیانگذار و نخستین رئیس فرهنگستان زبان بود. رساله پیام به فرهنگستان او، نشان دهنده ی دیدگاه وی درباره فرهنگ، ملیت و زبان است. از نظر او ملیت و فرهنگ ایرانی مبتنی بر زبان فارسی است و بر همین مبنا فرهنگستان نیز باید حافظ قومیت ایرانی باشد: زبان آئینه فرهنگ یک قوم است. فرهنگ مایه ارجمندی و یکی از عوامل نیرومند ملیت است. هر قومی که فرهنگی شایسته اعتنا و توجه داشته باشد زنده و باقی است و اگر نداشته باشد نه سزاوار زندگانی و بقاست و نه می تواند باقی بماند...من ملیت ایرانی را مبنی بر فرهنگ ایرانی می دانم و نمایش فرهنگ ایرانی به زبان فارسی است...به عقیده من فرهنگستان هیئتی است که باید نگهدار زبان فارسی و فرهنگ ایرانی باشد که در نتیجه حافظ قومیت ایرانی است.(فروغی،۱۳۸۱,۱۰۱). بنابراین ملیت و فرهنگ ایرانی را با زبان فارسی یکی قلمداد می کند؛ سیاستی که تا به الان هم پیگیری می شود.     از نظر او دو مسئله عمده در ارتباط با زبان فارسی وجود دارد. عیب زبان فارسی آمیختگی با زبان عربی است و نقص آن این است که از جهت اصطلاحات فقیر است... به سبب ترقیاتی که در چهار پنج قرن اخیر در علم و حکمت و صنعت روی داده فاقد بسیاری از اصطلاحات هستیم که به آن سبب زبان ما همه مرادف‌های امروزی ما را به درستی نمی تواند ادا کند (همان:۱۰۴).     فروغی در این نامه با وجود باور عمیق به تجدد خطرهای آینده برای زبان فارسی را نیز متذکر می‌شود: اگر در گذشته این عیب در زبان ما پیدا شده که آمیخه با عربی گردیده است، در آینده این خطر در پیش است که عیبش بیش شود به اینکه آمیخته به زبانهای بیگانه دیگر گردد (همان:۱۰۵). اما او باید می دانست وقتی سازه هویت ایرانی را مبتنی بر باستان و تجدد بنا می کند، بدیهی است بیشتر از زبان فارسی، عربی‌زدایی می شود تا زبانهای دیگر مثل زبانهای اروپایی؛ چنان که شد.    خوانش فرهنگستان از ایران (آنچنان که از اساسنامه پیداست) و نیز خوانشی که فروغی از ایران ارائه می‌دهد (فرهنگ ایران را به ادبیات و سپس به زبان فارسی تقلیل میدهد)، فرهنگستان را به یک نهاد ایدئولوژیک و فروغی حداقل در این مقوله تنها به یک ایدئولوگ بدل می کند و نمی توان وی را اندیشمند نامید.      با این برساخت ناقص از هویت (باستان گرایی و حذف اسلام و انکار هویت اقوام ایرانی) به میراث غنی ایران اسلامی تهاجمی عمیق صورت گرفت و نیز از ادبیات غنی سایر زبانها در ایران محروم شدیم (اینکه زبان مشترک ایرانیان فارسی تقویت شود، بحثی نیست که لازم نیز هست اما این به معنای نادیده انگاشتن و انکار سایر زبانها در ایران نیست، که رخ داد). @majidelhami_nazar ادامه دارد👇👇👇 #برساخت_تاریخ #محمدعلی_فروغی #عبدالمجید_الهامی @NewHasanMohaddesi