برای نوشته ای از یک فرد، که استاد گرامی ام دکتر محدثی در کانال تلگرامی اش منتشر کرده بود بعنوان یک معلم بر خود واجب دانستم که نکاتی را یاد آوری نمایم. همچو عادت به دیدن رنج انسانی کم توان، همچون عادت به دیدن رنج مادری در فراق فرزندی که هرگز برنخواهد گشت. همچون لذت بردن از دیدن کویری که گلهایش یک روز عمر می‌کنند. برای تو ای معلم آری ما معلمها غالبا از واریز حقوق به همان اندازه استرس داریم که از ده روز آخر ماه ،چون از بس حفره برای پر کردن هست که نمی‌دانیم به کدامش برسیم. از اینکه دیگر لباس نو، ماشین نو ،مهمانی، سفر و .... برایمان آرزوی سرگرم کننده است، عادت کرده ایم، ما زندگی نمی‌کنیم فقط نمی میریم. همه ی ما در  نقش های اجتماعی مان با انتظارات متفاوتی مواجهیم ، در جایگاه پدر، پدربزرگ،استاد دانشگاه و همکار با انتظارات و توقعاتی از طرف جامعه مواجهیم که باید بتوانیم این  انتظارات را مطابق آداب و رسوم و فرهنگ ایرانی و فارغ از اینکه جایگاه اجتماعی ما چگونه است و فارغ از این که کجا زندگی می کنیم و اصلا شغل مان چیست، برآورده کنیم و براساس آن سطح توقع و انتظارات که فردی از استاد دانشگاه یا نویسنده دارد از او توقع می رود در آداب‌ و رسوم اجتماعی که هزینه های اجتماعی سنگینی هم دارد ،بتواند نقش همسری ،نقش پدری را ایفا نماید. با توجه به این شرايط اقتصادی بحرانی، اتفاقا اگر یک انسان بخواهد با عزت نفس مناسب و سرمایه اجتماعی خوب زندگی کند باید این هزینه های خانوادگی و اجتماعی را پرداخت کند ،خانواده، جامعه، فرزندان و دوستان نمی دانند و کاری ندارند شما میزان حقوقت چقدر است، آنها  از شما بر حسب جایگاه انتظار  دارند و حتما شما باید بر اساس آن انتظارات به آنها پاسخ دهید. این آدم دارد زندگی می‌کند، انسانی ‌که تمام وقت ،انرژی و زمان و تمرکزش بر حوزه دانش افزایی و آگاهی، نقد و بحث و تاریخ، هنر و مذهب و جامعه است. دولت باید این فرد را تامین کند به لحاظ معیشت. دولت  وسیستم رفاهی باید این استاد دانشگاه و این معلم ،این کارمند و.. راتامین نماید. تا بتواند با آسودگی و آرامش به امورات و مسؤلیت اجتماعی خودش برسد. ولی زمانی که دولت نمی تواند رفاه استاد دانشگاه را آن چنان شایسته اوست تامین بنماید چه اشکالی دارد که کلاس خصوصی برگزار نماید و هزینه نه چندان زیادی را در این باره بگیرد. چرا متخصصان رشته های دیگری این کار انجام میدهند مثلا روان شناسان  و وکلا و پزشکان و..دیگران در مقابل زحماتشان از دیگران طلب دستمزد می کنند ولی جامعه شناس و فیلسوف و .. نتوانند و نباید طلب کنند. ✍زهرا نجاتی ۲۴ دی ماه ۱۴۰۳ #اقتصاد_فکر #کارگزاران_فکری #عارف_خراسانی #الگوی_دریوزه‌گی #الگوی_وابسته‌گی #دکتر_نجاتی_حسینی @NewHasanMohaddesi