#در_چنین_روزی ۹ خرداد ۱۳۷۱، با کشته شدن ۱ زن زیر آوار خانهاش، به دست بولدوزر شهرداری که آنرا تخریب میکرد و سپس کشته شدن ۲ دانشآموز با تیر نیروهای انتظامی، #شورش_مشهد جرقه خورد و تا ۳ روز شعلهور ماند.
🚩 درگیری زمانی آغاز شد که شهرداری خانه مردم ساکن در محله کوی طلاب را تخریب کرد تا زمینها را به «مالک قانونی» آن یعنی آستان قدس رضوی بدهد. آستان قدس نیز آن را سپس به پیمانکار خصوصی برای ساخت و فروش آپارتمان فروخت تا هم این رانت و هم آن سود خود را کسب کرده باشند.
بنا بر اکثر روایتها، ۱ زن میانسال در یکی از این خانهها کشته شد. سپس وقتی دانشآموزان از مدرسه برگشتند با نیروهای انتظامی درگیر میشوند و در جریان تیراندازی مامورین ۲ نفر از آنها کشته میشوند. مردم جسد او را به مرکز شهر برده و ناگهان جمعیت چندین برابر میشود.
معترضین ابتدا کلانتریها را تسخیر کردند تا با برداشتن اسلحه و از کار انداختن انتظامات شهری، شهرداری، دادگستری و سازمان تبلیغات اسلامی را به آتش بکشند. تا ۳ روز کنترل شهر مشهد در دست معترضین بود تا زمانی که نیروهای سپاه پاسداران از پایتخت بسیج شده و با بازداشت حدود ۸۰۰ نفر شورش را سرکوب کردند. از تعداد کشتهشدگان و زخمیها غیر از کشته شدن ۶ مامور امنیتی هیچ اطلاع دیگری در دست نیست.
در این سالها شورشهای وسیع در شهرهای دیگری به خصوص با شدت گرفتن سیاست اقتصادی نئولیبرالیستی «تعدیل ساختاری» دولت هاشمی رفسنجانی صورت گرفت. ٢١ خرداد نیز، یعنی تنها ١١ روز بعد روزنامهها خبر دادند که ۴ نفر به نامهای جواد گنجخانلو، غلامحسین پورشیرزاد، علی صادقی و حمید جاوید به عنوان عوامل اصلی شورش اعدام شدند. حکم اعدام را ابراهیم رئیسی دادستان وقت تهران صادر کرده بود که برای رسیدگی به این پرونده به مشهد فرستاده شده بود.