#در_چنین_روزی ۲۵ شهریور ۱۴۰۱، #ژینا_امینی، با ضرب و شتم بازداشتگاه گشت ارشاد کشته شد. مرگ او قیام #زن_زندگی_آزادی را جرقه زد که نه تنها با مبارزه برای حقوق زنان و #حجاب_اجباری، ایدولوژی طبقه حاکم را نشانه رفت بلکه با درنوردیدن مرزهای مصنوعی دولتها که ملتها را به زیر یوغ خود میکشانند، فریاد همبستگی خود را علیه هرگونه تبعیضی به گوش تمامی زحمتکشان جهان رسانید.
پس از مرگ ژینا در ۲۵ شهریور فضای ملتهبی در رو به روی بیمارستان کسری تهران و در میدان آرژانتین شکل گرفت که مردم شعارهایی سر دادند. اما شعار اصلی قیام یعنی «زن، زندگی، آزادی» در مراسم خاکسپاری ژینا در #سقز توسط جمعیت انبوه معترضین طنین انداز شد. در ۲ روز اول عمده اعتراضات در کردستان مخصوصاً #سقز، #سنندج، #دیواندره بود تا اینکه در ۲۸ ام با فراخوان «جمعی از فعالان اجتماعی و حقوق زنان» به سایر شهرها مخصوصاً به بلوار کشاورز تهران و چهارراه حاجی آباد رشت گسترش پیدا کرد. فردای آن روز شعار «#زن_زندگی_آزادی» به اکثر خیابانهای شهرهای ایران یعنی خیابان شهناز #تبریز، خیام #قزوین، میدان مادر #خرم_آباد، #بندرعباس گلشهر، فردوسی #شاهین_شهر، میدان دانشگاه #شهرکرد، ۲۲ بهمن #ایلام، میدان دوم #بابلسر، پارک شادی #بابل، #همدان، #لاهیجان، #انزلی، #جونقان، #یزد، #بهبهان، #اراک، #زنجان، #قم، #شیراز، #ارومیه، #کیش سرایت یافت. اما از پس از روزهای اولیه شروع قیام، هر محلهای که توانست «کمیته انقلابی» خود را تشکیل دهد همچنین توانست شعله قیام را بیشتر روشن نگهداشته و هزینه جانی کمتری دهد.
آمار دقیقی از قربانیان قیام زن، زندگی، آزادی در دست نیست اما تخمینها حاکی از کشته شدن حدود ۶۰۰ نفر از جمله حدود ۷۰ کودک و بازداشت شدن بیش از ۶۰ هزار نفر است. بیشتر آمار تلفات از مناطقی غیر از مرکز ایران بود؛ تنها در چند ساعت یک بعد ازظهر جمعه در ۸ مهر، #جمعه_سیاه_زاهدان، تعداد بیش از ۱۰۰ نفر کشته شدند که تقریباً دو برابر تعداد کسانی بود که نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی در نزدیک به یک هفته در کل ایران کشته بود!
تصویری از جاری شدن آب سد چراغ ویس در رودخانه سقز که توسط نیروهای امنیتی برای انسداد راه فرعی منتهی به آرامستان آیچی، انجام گرفته است. نیروهای امنیتی به صورت کامل راه اصلی به آرامستان را مسدود کردهاند.
۴۳ سال پیش در چنین روزی، #شهلا_کعبی ۳۴ ساله و #نسرین_کعبی ۲۷ ساله، دو پرستار کُرد به جرم «مداوای معترضان» در بیمارستان #سقز با دستور #صادق/خلخالی تیرباران شدند.
شهلا و نسرین کعبی پس از دستگیری در پاییز ۱۳۵۸ از #سقز به #قزوین تبعید شدند. پس از چند ماه و طی روند مذاکرات نمایندگان دولت با هیئت نمایندگی خلق کرد، جمعیت بسیاری از معلمان، پزشکان و پرستاران به کردستان بازگشتند. شهلا و نسرین برای بار دوم در ۲۴ خرداد ۱۳۵۹ بازداشت شدند و به زندانهای سقز، سنندج، اوین و کرمان منتقل شدند. در طول مدت سه ماه بازداشت، بازجویی ایشان توسط پاسداران محلی و غیر محلی انجام میشد و از دسترسی به وکیل یا اجازه تماس و ملاقات محروم بودند. این دو پرستار بههمراه گروه دیگری در ۷ شهریور ۱۳۵۹ در پادگان سنندج، تنها به جرم مداوای نیروهای معترض در بیمارستانهای سقز به صورت شبانه تیرباران شدند.
#سقز مردم انقلابی سقز به دلیل صدور قطعنامه #پارلمان اروپا در تروریست شناختن سپاه پاسداران به خیابانها آمدند و ابراز شادی و خوشحالی را دارند."زنده باد انقلاب ایران" پنجشنبه ۲۹ دی
کنشگران اجتماعی شهر سقز با خانواده #میلاد_عبدی دانشجوی بازداشت شده دیدار کرده و شعارهایی از قبیل «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «ما همه میلاد عبدی هستیم» و «آزادی حق هر انسانی است» سردادند. میلاد عبدی روز شنبه 16 آبان در تهران بازداشت و به #زندان_اوین منتقل شد. سازماندهی و گسترش جنبش برای #آزادی_زندانیان_سیاسی و معترضان بازداشتی به امری مبرم و ضروری تبدیل شده است. با ایجاد #شبکههای_همبستگی در میان خانوادهها، دوستان و حامیان زندانیان سیاسی در مقابل زندانها و در منزل بازداشتشدگان #تجمع_تودهای را سازماندهی کنیم و شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» را در دانشگاه و مدرسه و خیابان سر دهیم.
روز چهارشنبه ٧ دی سال ١٤٠١ جمعی از فعالین شهر سقز در آرامستان "آیچی" واقع در شهر سقز با حضور بر سر مزار جانباختگان راه آزادی، "دانیال پابندی" و "مهسا(ژینا)امینی" و دیگر کشتهشدگان اعتراضات اخیر، یاد و خاطره تمام جانباختگان را گرامی داشتند.