اینجا جنوب تهران به سال ۱۳۵۵ است. جاییکه جمعیتی از تهیدستترینهای پایتخت برای لقمهای نان بهطور روزمره خون خود را به دلالها میفروختند و خونشان در نهایت سر از بیمارستانها درمیآورد.
در سال ۱۳۵۳ #داریوش_مهرجویی فیلم "دایرهی مینا" را بر اساس داستان #آشغالدونی اثر #غلامحسین_ساعدی ساخت که حاوی سکانسهای متعدد با حضور همین مطرودینِ جنوب تهران بود. گرچه در جنوب و حاشیهی تهران، در کماکان بر همان پاشنه میچرخد _و بازار خون و پلاسمافروشی داغ است_ ولی سَرک کشیدن گاه و بیگاه به تاریخِ نه چندان طولانیِ #تهیدستان_شهری ایران نشان خواهد داد که هیچ انقلابی برخلاف ادعاهای رذیلانهی جاعلانِ تاریخ و کاتبانِ دربار، از روی شکمسیری رخ نمیدهد. و البته که هر انقلابی اگر به بنیانکنیِ تمام مناسبات ناعادلانه نینجامد، فرودست، فرودست خواهد ماند و فرادست با گریمی تازه بر تخت قدرت مینشیند.
اینجا جنوب تهران به سال ۱۳۵۵ است. جاییکه جمعیتی از تهیدستترینهای پایتخت برای لقمهای نان بهطور روزمره خون خود را به دلالها میفروختند و خونشان در نهایت سر از بیمارستانها درمیآورد.
در سال ۱۳۵۳ #داریوش_مهرجویی فیلم "دایرهی مینا" را بر اساس داستان #آشغالدونی اثر #غلامحسین_ساعدی ساخت که حاوی سکانسهای متعدد با حضور همین مطرودینِ جنوب تهران بود. گرچه در جنوب و حاشیهی تهران، در کماکان بر همان پاشنه میچرخد _و بازار خون و پلاسمافروشی داغ است_ ولی سَرک کشیدن گاه و بیگاه به تاریخِ نه چندان طولانیِ #تهیدستان_شهری ایران نشان خواهد داد که هیچ انقلابی برخلاف ادعاهای رذیلانهی جاعلانِ تاریخ و کاتبانِ دربار، از روی شکمسیری رخ نمیدهد. و البته که هر انقلابی اگر به بنیانکنیِ تمام مناسبات ناعادلانه نینجامد، فرودست، فرودست خواهد ماند و فرادست با گریمی تازه بر تخت قدرت مینشیند.
اینجا جنوب تهران به سال ۱۳۵۵ است. جاییکه جمعیتی از تهیدستترینهای پایتخت برای لقمهای نان بهطور روزمره خون خود را به دلالها میفروختند و خونشان در نهایت سر از بیمارستانها درمیآورد.
در سال ۱۳۵۳ #داریوش_مهرجویی فیلم "دایرهی مینا" را بر اساس داستان #آشغالدونی اثر #غلامحسین_ساعدی ساخت که حاوی سکانسهای متعدد با حضور همین مطرودینِ جنوب تهران بود. گرچه در جنوب و حاشیهی تهران، در کماکان بر همان پاشنه میچرخد _و بازار خون و پلاسمافروشی داغ است_ ولی سَرک کشیدن گاه و بیگاه به تاریخِ نه چندان طولانیِ #تهیدستان_شهری ایران نشان خواهد داد که هیچ انقلابی برخلاف ادعاهای رذیلانهی جاعلانِ تاریخ و کاتبانِ دربار، از روی شکمسیری رخ نمیدهد. و البته که هر انقلابی اگر به بنیانکنیِ تمام مناسبات ناعادلانه نینجامد، فرودست، فرودست خواهد ماند و فرادست با گریمی تازه بر تخت قدرت مینشیند.