Қус ибн Саъида ўғлига насиҳат қилиб шундай деган: "Банд одам билан маслаҳат қилма, гарчи у ақлли бўлса ҳам. Оч одам билан маслаҳат қилма, гарчи у фаросатли бўлса ҳам. Қўрқувга тушган одам билан маслаҳат қилма, гарчи у насиҳатчи бўлса ҳам. Ғамга ботган одам билан маслаҳат қилма, гарчи у доно бўлса ҳам. Чунки бандчилик, очлик, қўрқув ва ғам ақлни тўлақонли ишлашидан тўсади, бу ҳолатдан тўғри фикр ёки аниқ хулоса чиқмайди". Ниҳоятул аруб фи фунунил адаб (Ан-Нувайрий) 𝐌𝐔𝐙_𝐃𝐀𝐋𝐈𝐅𝐀𝐀 | 𝐓𝐄𝐋𝐄𝐆𝐑𝐀𝐌