چکیده سخنرانی حجت الاسلام استاد
#احمد_اسلامی در ششمین شب از دوازدهمین ویژهبرنامه «تعزیت آفتاب» در مسجد میرنشانه کاشان:
✅ ما هیچ، ما نگاه
🔹 همانطور که احتمالاً مخاطبان متوجه شده باشند، عنوان سخنرانی امشب من، برگرفته از نام یکی از دفترهای شعر «
#سهراب_سپهری» است و می خواهم در فرصت اندکی که در اختیار دارم، با نگاهی به اندیشه و نگاه سهراب، کلامم را به سامان برسانم.
🔸 برای تبیین بهتر موضوع، می خواهم بحث را در دو بخش کلی «
#فرضیه» و «
#چکیده» عنوان کنم. یعنی ابتدا طرح مسئله کنم و سپس راه برون رفت را عنوان کنم.
⬅️ طرح مسئله
🔹 جامعه ما (نه اختصاصاً جامعه ایران)، جامعه ای است که به رغم همه ی استعدادها، امتیازها و نقاط قوت، رنج هایی هم دارد و ما را با ناملایمات، بحران ها و مشکلاتی مواجه کرده است. از بحران های مرسوم اخلاقی و روان شناسی تا بحران های نوین همچون بحران هویت، شخصیت، غفلت، معنویت و... .
🔸 اگر مخرج مشترک و معدّل این بحران ها را بگیریم و بخواهیم عنوان بدهیم؛ «
#نیهیلیزم (پوچ گرایی) ناشی از برخورد پارادوکسیکال با
#امر_قدسی» عنوانی است که من می توانم برای آن به کار ببرم؛ به بیان دیگر، نوعی بی هویتی، معلق بودن در فضا، نه ریشه در زمین و نه سر در آسمان داشتن، احساس بی وزنی و نمود ِ بی «
#بود»، و احساس حباب بودن.
🔹 این
#بی_هویتی، ناشی از برخورد و «مواجهه
#متافیزیکی» با «امر متافیزیکی» است. ما آدمیم و به همین دلیل راز وَرز هستیم و دنبال فضاهای گمشده؛ و این ربطی به مذهب و آدم های مذهبی هم ندارد. منظور از امر رازآلود و قدسی و متعادلی و متافیزیکی، چیزی است که ما به ازای بیرونی محسوس ندارد؛ در واقع مصداق همان چیزی که ما از آن تعبیر به «
#خدا» می کنیم. به عنوان نمونه، «دانش» (و نه فرمول هایی که دانش را به قالب در می آورد)، «بینش»، «آگاهی»، «معرفت»، «عزت»، «استقلال»، «آزادی» و مفاهیمی از این دست، همگی امور متافیزیکی هستند که نمی شود آن ها را به کمیت درآورد. ولی اشتباه ما این است که سعی میکنیم این مفاهیم متافیزیکی را در جان و جهان خود، محقق کنیم.
🔸 در ادبیات دینی، ما خدا را از تعابیر
#انکاری می شناسیم، مثل اینکه خدا بُعد ندارد، محدودیت ندارد و... ولی تعابیری
#ایجابی برای «
#چگونگی» خداوند نداریم. اشتباه ما این است که با این امر متافیزکی، برخود متافیزیکی می کنیم؛ در حالی که باید برخورد فیزیکی کنیم. ما نمی توانیم به متافیزیک پل بزنیم و آن را همانجا کشف کنیم، بلکه باید در دنیای زمینی، آن را کشف کنیم.
🔹 اشتباه فاحش ما این بوده که دنبال مواجهه متافیزیکی با این امر رازآلود و متعالی و متافیزیکی بوده ایم و بدیهی است که چنین خدایی کشف نمی شود. ارمغان ما از این سفر خیالی، یک خدای
#متجسّد است که در ذهن ما، قبرستانی شده است. در واقع ما خدا را
#نمییابیم، بلکه آن را
#میسازیم. سپس این خدای ذهن ساخته را
#مقدس می کنیم و از آن
#تابو می سازیم. این خدا،
#اسیر ذهن ما است و سپس ما خودمان را در
#تله ی این خدا می اندازیم! خودمان یک خدای اسیر می سازیم و سپس در تله اش می افتیم و این همان
#پاردوکسی است که در ابتدای صحبت عرض کردم.
بخش دوم در لینک زیر
👇 :
https://t.me/Mirneshaneh/144)
#تعزیت_آفتاب#کانون_فرهنگی_امام_حسین #میرنشانه با ما همراه باشید :
🆔 @Mirneshaneh