۱- در گوگل کلمه
#فرهنگ را به انگلیسی جستجو کردم. مفهوم آن شاخصها و
#ارزشهای تاریخی، اجتماعی، زبانی، غذایی، هنری و نظایر آنها بود.... اما از نظر من یک واژه در اینجا کم است... و آن «آنچه به
#اجرا می رسد» ؛ می باشد! نتیجه و
#خروجی مهم است و لاغیر
در حقیقت نتیجه واقعی فرهنگ
خروجی #عملکردی شخص یا جامعه یا سازمان می باشد. فرهنگ به روش و دلایل انجام کارها گفته می شود....
۲- تفاوت
#اطلاعات و دانش نیز همین است. دانش یعنی مرحله
#ظهور و حضور اطلاعات در عملکرد شخص، سازمان یا جامعه... پس کسی دانشمند است که از اطلاعات استفاده کند و نه فقط «آنرا حمل نماید».... یعنی یادگیری در اینجا به مفهوم
#تغییر_رفتار و عملکرد است وگرنه ما آنرا نیاموخته ایم... حداکثر حفظ کرده ایم...
** استنتاج اول این مطلب کوتاه این است که کسی که دانش ندارد، فرهنگ هم ندارد. فرهنگ شخصی یعنی رفتار ما با بقیه. فرهنگ سازمانی یعنی عملکرد سازمانی و پذیرش و انجام
#مسئولیت سازمانی....
** استنتاج دوم این مطلب کوتاه آنست که اگر مطالعه ما محدود به ملاحظه جملات قصار شبکه های اجتماعی شده و
#کتاب و تاریخ و
#ادبیات نمی خوانیم نمی توانیم خود را انسان با فرهنگی بدانیم. اگر سازمان ما در حال تلاش سنگین و
#برنامه_ریزی شده برای افزایش «دانش» پرسنل و «بهبود عملکرد» سازمانی نیست ؛
#فرهنگ ما و سازمانمان پایین است و ادعای
#تاریخ چند هزارساله فقط لاف و گزاف است...
شوتا
#روستاولی #شاعر بزرگ اهل
#گرجستان می گوید: روی چیزی (سرمایه گذاری) کنید که سخت به دست آید اما در نتیجه سخت تر از دست خواهد رفت....
شاعر شیرین زبان خودمان می فرماید:
به چه کار آیدت ز گل طبقی؟
زین گلستان من ببر ورقی...
گل همین پنج و روز و شش باشد
وین
#گلستان «همیشه» خوش باشد
من بر این عقیده هستم که: روی فرهنگ خود و سازمانمان سرمایه گذاری کنیم. نتایج شگرفی خواهد داشت....
#بهمن_مقیمی#عضو_هیات_علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه
#جرجیاhttps://instagram.com/p/9X8NETAvmW/