خداناباوری | جاهلیت مدرن دوست عزیزی می‌گفت: «مدت‌هاست همهٔ باورهای گذشته‌ام را دور ریخته‌ام.» گفتم: «اتفاق خوبیه، چی رو جایگزین کردی؟» گفت: «آزادی، وقتی اون دانشمند میگه‌ خدا وجود نداره، خب یعنی قرآن و پیغمبر و قیامت هم در کار نیست، یعنی فقط آزادی» *** راست می‌گفت، وقتی خدایی در کار نباشد چگونه زیستن مسئله‌ای نیست. به هیچ وجه یادداشتم در مورد مذهب، معنویت، اسلام یا قرآن نیست. تمام آنچه به راحتی پذیرفته‌ایم و در آن بحثی نیست. (اسب پیشکشی را دندان نمی‌شمارند). می‌نویسم چون دردم می‌آید، چون نادانی در این زمان درد دارد. حق داریم گذشتهٔ چند صد ساله‌ای را دور بریزیم که با جهل و خرافه بزک شده‌ست. می‌پنداریم اصل و اساس همین است. فکر، مذهب، جهان‌بینی و عقیده‌ای که جرقهٔ سوالی را در ذهن‌مان نزند باید دور ریخته شود. احمقانه وار می‌پنداشتیم، اسلام یعنی تسلیم. گفتند؛ گفتیم: «سمعاً و طاعتاً». عجیب‌تر آن‌که آسان‌ترین راه را برای علامه دهر شدن پیش گرفته‌ایم. تماشای ویدیوهای چند دقیقه‌ای تحول آفرین اینستاگرام، هیچ حقیقتی نمی‌تواند چنان شوکی به ما وارد کند. #یادداشت_روز