دست و پا بریده‌ای، هزارپایی بکشت. صاحبدلی بر او گذر کرد و بگفت: سبحان الله! با هزارپای که داشت، چون اجلش فرا رسید، از بی‌دست‌ و پایی گریختن نتوانست. _گلستان سعدی