🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️ 🅰️🅰️🅰️🅰️ - siz bilan uxlashimni kutgan bo'lsangiz, chuchvarani xom sanabsiz. Ana yostiq, xonani boshatib qo'ying! Uning ohangi va menga qilgan ishi uchun qanday jasorat to'pladi bilmadim, u menga ta'sir qiladigan yagona jonzot edi. Agar undan boshqasi menga shunday muomila qilsa, soniya o'tmay o'zini qabr ichida ko'rishi muqarrar. - Nima meni o'z xonamdan haydamoqchimisan? - Xuddi shunday - u bosh irg'ar ekan, yanada gazabim oshdi. - Men sening eringman, o'yinchog'im buni yodindan chiqarma. Menga qayerda yotishim haqida buyruq berolmaysan. - aynan! siz mening erimsiz va men sizni rafiqangizman. Agar men biror narsani xohlamasam, siz buni so'zsiz hal qilishingiz kerak. Demak - u biroz tin olib, qo'li bilan eshikka ishora qildi, - xonani bo'shatib qo'ying. Men uning bu qadar jasoratli ohangidan hayron qoldim. U shunday qilishga jur'at eta olgan yagona inson. Men jilmaydim, balki aynan shu isyonkorligi meni o'ziga ohangrabodek tortar? Men zarda bilan yostiqni qolimga olar ekanman, yirik qadamlar bilan xonani tark etdim. Men hozirgina tanasi 1.60 ga yetadigan mahluqcha tufayli o'z xonamdan haydalgan edim... — MINATOZAKI YUKI ❤️ — MAGICLAND FANFIC❤️