📖علامتهای بناء فعل الماضي
فعل ماضي همیشه مبنی است؛ علامت بنای آن بنا به حالتهای مختلف تغییر میکند.
علامتهای بناء فعل ماضي:
1- فتحة: علامت بنای فعل ماضی در صورتهای ذیل فتحه است:
- زمانی که به فعل ماضی هیچ چیزی متصل نشود، مانند: کَتَبَ
- زمانی که به فعل ماضی تاء تأنیث ساکن متصل شود، مانند: کَتَبَتْ
- زمانی که به فعل ماضی الف مثنی متصل شود، مانند: کَتَبَا
- زمانی که به فعل ماضی ضمیر نصب (یای متکلم، نا، کاف خطاب و هاء) متصل شود، مانند: نَصَرَنِی، نَصَرَنَا، نَصَرَکَ، نَصَرَهُ
2- سكون: علامت بنای فعل ماضی در صورت های ذیل سکون است:
-زمانی که به فعل ماضی تای فاعل متصل شود، مانند: کَتَبْتُ
- زمانی که به فعل ماضی نای که بر جمع فاعل دلالت می کند متصل شود، مانند: کَتَبْنَا
- زمانی که به فعل ماضی نون جمع مونث متصل شود، مانند: کَتَبْنَ
3- ضمة: علامت بنای فعل ماضی در صورت ذیل ضمه است:
-زمانی که به فعل ماضی واو جماعت متصل شود، مانند: کَتَبُوْ
#فوائد_نحوية
https://t.center/MT_sarfonahv