🔷چهره عریان مافیای خودرو در ایران
🔹محمد نوری
این خبر کوتاه حاوی پاسخی روشن به سوال بسیاری از شهروندان در باره معمای تولید «خودروهای بی کیفیت و با قیمت نجومی» در ایران است
عضو هیئت رییسه مجلس باحضور در برنامه صبحگاهی تلویزیون فاش کرده:«یک نماینده ٣٠٠نفر کارگر به ایران خودرو معرفی کرده است! او در ادامه تصریح می کند که ٨هزارنفر از کارگران خودروسازی را نمایندگان مجلس معرفی کرده اند»
این خبر شاید باطل السحر ادعای دیرین مافیای خودروسازی باشد. به مدت 4 دهه مهم ترین سپر دفاعی شبکه خودروسازان در برابر موج انتقادها این بوده که این صنعت برای هزاران جوان جویای کار ایرانی، فرصت شغلی خلق کرده است.
آنها با همین ادعای
#اشتغال آفرینی چندین طرح تحقیق و تفحص را در 40 سال اخیر از دستور خارج کرده اند و راه ورود ناظران و بازرسان به جاده قدیم کرج را بسته اند. اکنون گزارش مقام مجلس آشکار می کند؛که چه کسانی بر سر سفره
اشتغال صنعت مادر کشور نشسته اند و مشاغل پرشمار شرکتهای خودروساز چگونه پیشکش صاحبان قدرت شده است
آخرین بار،رضا رحمانی وزیر جدید صنعت و معدن با این ادعا که خودرو سهم ۲۵ درصدی در اقتصاد صنعتی کشور دارد و بیش از 400 هزار نفر در این صنعت فعالیت دارند اعلام کرد که دولت 4 هزار میلیارد تومان به خودروسازی تزریق خواهد کرد
در برنامه امروز تلویزیون،مشکل اصلی صنعت خودروسازی وابستگی آن به رانت کمکهای دولت اعلام شد اما واقعیت دیگری که صداوسیما و دیگر نهادهای قدرت به عنوان «راز مگو»از بیان آن طفره می روند، «انحصار» حاکم بر بازار خودرو ایران است. اعمال تعرفه های سنگین بر واردات خودرو باعث شده مافیای خودروسازی در داخل محصولات نامرغوب خود را با ناعادلانه ترین قیمت بر شهروند ایرانی تحمیل کند. به گونه ای که قیمت یک خودرو خارجی بیش از ارزش یک خانه مسکونی برای شهروند ایرانی تمام شود.
انحصار ناشی از تعرفه بر واردات خودرو یک پیامد ترسناک دیگر نیز در پی داشته است اینکه شبکه خودروسازان در جاده یکطرفه «فروش بدون رقابت» هیچ گاه دغدغه ای بنام «جلب رضایت مشتری» نداشته باشند
اکنون قریب نیم قرن است که پاشنه صنعت خودرو در ایران بر محور رانت و انحصار می چرخد. این در حالی است که همه مدعیان و تولیدکنندگان خودرو در جهان در سایه پایبندی به «قانون طلایی رقابت» توانسته اند قله های اعتماد عمومی را فتح کنند.
اغلب کارشناسان خودرو، قصه پرغصه خودروسازی در تاریخ ایران را با کره جنوبی مقایسه می کنند. پیکان با ابتکار شرکت ایران ناسیونال بعنوان اولین خودروی ملی در سال ١٣٤٦وارد بازار شد.در همین برهه زمانی کره جنوبی پروژه ساخت خودرو را کلید زد. در حالی که صنعت خودرو سازی در دو کشور آسیایی کره و ژاپن بواسطه گسستن بندهای انحصار و رانت توانستند بر سکوی بزرگان این صنعت بایستند در ایران، دولتها و مجالس مختلف با حفظ رانت و تمدید انحصار ناشی از تعرفه بر واردات باعث شدند این صنعت در سراشیبی قرار گیرد.
از روزی که قرار بود صنعت خودرو تحت قانون خصوصی سازی قرار گیرد بیش از 20 سال می گذرد اما در همه این سالها دولتهای مختلف سهم 80 درصدی خود را با امضای مجالس حفظ کرده اند. تا جایی که اکنون بسیاری از سهامداران ایران خودرو، شرکتهای دولتی یا شبه دولتیها هستند
صنعت خودروسازی اکنون بواسطه سوء مدیریت و فسادی که امروز مقام ارشد مجلس از آن پرده برداشته و نیز فشارهای ناشی از تحریم بدترین روزهای خود را سپری می کند. محمد رضا منصوری عضو کمیسیون 90 اخیراً بعد از جلسه با مدیران خودروسازی و قطعه سازی اعلام کرد؛ خودروسازها بیش از 20 هزار میلیارد تومان به قطعهسازان بدهکارند و بیش از 30 هزار میلیارد تومان به بانکها و موسسات مالی بدهی دارند.
در واقع خودروسازی با این حجم از بدهی یک صنعت زمینگیر و ورشکسته است. سوالی که در این میان برای بسیاری از شهروندان مطرح است این است که پولهای کلانی که بابت خرید خودرو از مردم دریافت میشود، سر از کجا در میآورند
معمای بزرگ این است که همه دولتمردان و تصمیم گیران با این حجم از حیف و میل و فساد در صنعت مادر کشور مماشات کرده اند مماشاتی که هزینه آن برای مردم ایران بسیار طاقت سوز بوده است؛ مرگ خاموش هزاران نفردر خودروهای ناایمن و تحمیل بالاترین قیمت برای نامرغوبترین محصول.
این آمار به روشنی گویای عمق فاجعه است:
طبق گزارش پزشکی قانونی در 8 ماه اول سال 97 یعنی از ابتدای فروردین ۹۷ تا پایان آبان بیش از ۱۲ هزار نفر در اثر حوادث رانندگی در ایران جان خود را از دست دادهاند.
بنابر اعلام پلیس راهنمایی و رانندگی حدود ۵۲ درصد کشتههای تصادفات رانندگی در ایران به دو خودروی پراید و پژو مربوط میشود.
در ایران هر روز 43 نفر بر اثر تصادف جاده ای می میرند. در نیوزلند این تعداد 20 نفر در کل سال است
@khabarha_nazarha