پایگاه خبری کشکان

⚫️🔴#دو_روی_آشکار_یک_زلزله؛

📝#فرشید_گراوند

🔺سیل کمک های عاطفی و مادی مردم ایران به هموطنان زلزله زده اگر نتوانست کسی را زنده کند و کودک مرده ای را به آغوش مادرش برگرداند،اگر نتوانست تمام سرمایه ی اقتصادی خانواده هایی که سالها برای آن زحمت کشیده بودند و یک شبه خاکستر شده بود،را برگردانند،
اما این واکنش اجتماعیِ مردم،همه را بهت زده کرده و نظاره گران راه دور را به سکوتی معنادار فرو برده است که ورق زدن عکس ها و فیلم ها اشتیاق شان را برای کمک دو چندان می کند.

🔺این همدردی نوعی تسکین و دلجویی بود برای مرز نشیانی است که درجنگ هزینه ها داده بودند و در محرومیت و فقر زندگی می کردند.یقینآ کردها با دیدن این واکنش مردمی متوجه شدند که وطن و برادران اصلی آنها ایرانیان هستند،نه آن کسانی که برای رسیدن به مقاصد خودشان از آنطرف مرزها برایشان پالس های منفی تجزیه طلبی می فرستادند ولی اکنون حتی از یک پیام تسلیت هم دریغ نمودند.
🔺این حجم عاطفه و انسان دوستی در ایران محصول آگاهیست که امثال این فضای مجازی به مردم داده اند.اما این فضا،دیگر مجازی نیست بلکه واقعی واقعی است چون کمپین های که از دل اینجا بیرون می آیند،نه صدا و سیما با بودجه های میلیاردی اش و نه هیچکدام از وازرت خانه ها به این راحتی توان تولید این پویش مردمی و ترافیک عظیم کمک رسانی را دارند.
مردم حالا خوب همدیگر را پیدا می کنند و همه برای سختی ها و دردهای هم اشک می ریزند و در غم های هم شریک می شوند و برعکس برای شادی های ملی باهم می خندند و پایکوبی می کنند....

🔺اگر این زلزله دیوار خانه ها را فرو ریخت، اما ذهنیت هایی مایوسی را نیز تکان داد که اخلاق و نوع دوستی نه تنها در ایران و در این عصر پر آشوب نمرده است،بلکه به لطف افزایش گردش آزاد اطلاعات، فهم و آگاهیِ مردم آنقدر زیاد شده که برای مثال کودک مدرسه ای کاپشن اش را از تن در آورده و اهدا می کند،آن یکی حلقه ی ازدواج اش را می دهد،این یکی دو پتو دارد یکی را اهدا می کند،دیگری مستمری کمیته امدادش را می دهدوووو

🔺این همان نقطه عطفی هست که حس ناسیونالیستی را تا آسمان ها بالا می برد و به انسان حس غروری وصف ناشدنی می دهد که یک شهروند ایرانی است....

🔺اما رخ زرد و تلخ این سکه اعتماد و اعتبار ترک خورده ی سازمان ها و نهادهای است که بعضی سیاسیون و مُفسدان اقتصادی و اختلاس گران بر آن چوب حراج گذاشته اند و مردم را نامید کرده اند تا بخاطر ذهنیت های موجود و عدم شفافیت کمتر به آنها اعتماد کنند که پتویی یا کنسروی به آنها بسپارد!
این در حالی است که اعتبار یک روشنفکر و استاد دانشگاه یا ورزشکاری چون علی دایی یا دیگر سلیبریتی ها با کارنامه ای پاک،یک تنه برای کسب اعتمادِ مردم بر یک سازمان با دستگاه و تبلیغات اش پیروز می شوند.(این یعنی سرمایه و اعتماد اجتماعی)

🔍🔍آنچه می توان ازین حادثه فهمید؛ اول امیدواری به خاطر نوع دوستی و زنده بودن اخلاق و رشد ارزش ها و آگاهی عاطفی در مردم ایران است،
دوم هشداری برای اعتماد به نهادهای چون هلال احمر و دیگر نهادهای حمایتی است که روزگاری در بین مردم جایگاه ایده الی داشتند،اما متاسفانه امروزه دیگر مردم بدلیل خرابکاری های برخی مدیران و مسئولین به این نهادها که بیشتر با پول هم سروکار دارند و مسئول مستقیم کمک به مردم در حوادث و مشکلات هستند،اعتماد چندانی ندارند بلکه شخصآ وارد میدان می شوند.

✅امیدواریم این حادثه تلخ بتواند شروعی برای بازنگری و بازسازی اعتماد از دست رفته ی مردم به سازمان ها و نهادهای دولتی باشد و همچنین تلنگری برای درمان سرطان فساد اجتماعی و ترمیم فاصله های ایجاد شده در بین قومیت ها در کشور و نیز تغییر و کاهش نگاه فرا مرزی‌ به افزایش نگاه درون مرزی مسئولین باشد،تا هر ایرانی بتواند با حمایت واقعی این نهادها و سازمان ها در کنار خانواده اش با افتخار و امنیت اجتماعی و اقتصادی زندگی کند.

🆔 @kashkanews