Bugun «Izlam» shunchaki to‘plam emasligini tushundim. Odam ichiga ko‘mib tashlagan sirlaridan hech kim habar topolmaydi, buni toki o‘zi aytmagunicha deb o‘ylab yurar ekanman. To‘plamga asarlari kiritilgan yosh lekin iqtidori bor ijodkorlar dasturxon qilib sochib tashladi ularni. Deyarli hamma dardga to‘qnash keldim. Quvonch ham bor, malham ham bor ularda. Hatto yashashning yangicha tarzi, noodatiy g‘oyalar, sog‘lom maslahatlar bor. Nomini topolmayotgan tuyg‘ular bor. «Izlam»ning birinchi fasli bekorga tanqid qilinmagandi. Chunki, biz odamlardan yashiradigan aslimizni shoiru yozuvchilar ayamay yozib tashlashgan. O’qiganlar bir seskangan, tan olgisi kelmagan tuyg’ularga duch kelib , ijodkorlardan nafratlangandi o’shanda. Ikkinchi faslida ham mana shu jur’atga qo‘shimcha ravishda keskinlikni ko‘rdim. Gapni qisqasi mana shu loyiha , tashabbus, ijodkorlarga rag‘bat va ishonch uchun va albatta jamiyatdagi bo‘lajak ijobiy o‘zgarishlar uchun noshirga tashakkurlarimni aytmoqchiman. “Akademnashr”! Sanjar Nazar 💣