چرا امام در سال 60 فرمان اعدام منافقین را صادر نکرد؟
ممکن است برای برخی افراد این سوال مطرح شود که "چرا امام خمینی چنین فرمانی را در سال 60 زمانی که فاز مسلحانه در روز های نخست خود بود، ابلاغ نکردند؟
در این باره ذکر دو نکته حائز اهمیت است:
🔹"اولین نکته" این است که در خرداد ماه 60 "آمادگی پذیرش جامعه نسبت به برخورد قاطعانه" آنچنان نبود که در مرداد ماه 67 بود؛ چرا که مردم وجهه واقعی منافقین را هنوز درک نکرده بودند. نه 7 تیر را دیده بودند، نه 8 شهریور را، نه ترور شهدای محراب و نه ترور های کور خیابانی و نه هیچ جرم و جنایت دیگری را. همکاری های آشکار منافقین با رژیم صدام و استقرار رسمی آنها در عراق از نیمه جنگ هم، نقش موثری در روشن تر شدن ماهیت قدرت طلبانه و برانداز منافقین در افکار عمومی داشت.
🔸در همان روز های خرداد و تیر ماه 60 هنوز بخشی از جامعه، درگیری
سازمان منافقین و جمهوری اسلامی را دعوای یک گروه سیاسی و حاکمیت تلقی می کردند؛ همان طور که پیش از غائله 30 خرداد، جبهه ملی ایران بر سر تصویب لایحه قصاص، چنین دعوا و اختلافی با حاکمیت داشت. اما در مرداد ماه 67 دیگر هیچ کسی توان توجیه کارنامه سیاه
سازمان را نداشت و جامعه می توانست «جراحی بزرگ منافقین» را هضم و درک کند. اقدامی که نتیجه ی صبر امام برای روشن شدن ماهیت منافقین برای جامعه بود.
🔹"نکته دوم" این است که "در روز های اولیه فاز مسلحانه، شمار زیادی از کسانی که مجاهد خلق خوانده میشدند، جزو سمپات ها و هواداران بودند و جز جاذبه های احساسی که در روز های اول انقلاب در
سازمان مشاهده کرده بودند، همبستگی و دلبستگی ایدئولوژیکی چندانی نسبت به
سازمان نداشتند." این افراد که بخش قابل توجهی از دستگاه عریض و طویل
مجاهدین در سال 60 را تشکیل می دادند، جدیتی در مبارزه مسلحانه با نظام نداشتند و همین امر سبب شد تا در ابتدای فاز نظامی، شمار بریده ها و تواب ها بسیار چشمگیر باشد.
"امام خمینی که این واقعیت را مد نظر داشتند، این «جوانان فریب خورده» را دعوت به جدایی از
سازمان مجاهدین خلق کردند" و در سخنرانی های اولیه شان پس از آغاز فاز مسلحانه بارها به این موضوع اشاره داشتند. همین تدبیر به همراه رفتار های مصلحانه شهید بزرگوار لاجوردی در زندان اوین برای تبیین مبانی انقلاب اسلامی و تلاش برای نجات ایدئولوژیک فریب خوردگان، سبب شد تا آمار تلفات و کشته شدگان از دو طرف کاهش یابد. هرچه از جانب جمهوری اسلامی بر تفکیک هواداران از فعالین نظامی - تروریستی
سازمان تاکید میشد، خشونت و توحش و کشتار از جانب منافقین شدت می گرفت. به این ترتیب با گذر زمان بدنه ی هواداران
سازمان در کشور لاغرتر و کم جمعیت تر شد.
🔻"توجه به این نکته بسیار مهم ضروری است که صورت مسئله ی سال 67 با سال 60 تفاوت اساسی داشت. تنها کسانی تا این مرحله پیشروی کرده بودند که خالص و تمام عیار، منافق بودند. کسانی که اگر خط و فرمانی از جانب سران
سازمان داده می شد و فرصتی پیش می آمد، حتی در زندان هم حاضر بودند زندان بانشان را به قتل برسانند!"
🔻این که خلوص نفاق
سازمان مجاهدین خلق از سال 60 تا سال 67 به صد در صد رسیده بود، علل متعددی داشت که یکی از مهم ترین آنها را می توان "هیئت عفو هایی دانست که توسط آقای
منتظری از سال 65" به راه افتاده بود.
🔹منتظری به واسطه رفت و آمد منافقین به دفترش و فشاری که از ناحیه اعضای بیتش به او وارد می شد از امام اجازه میگیرد که به بهانه وضعیت خاص زندان ها به اوضاع رسیدگی کند. او در بخشی از خاطراتش در این باره میگوید:
«احساس وظیفه شرعی و عقلی کرده و اقداماتی را انجام دادم که از آن جمله اعزام نمایندگان ویژه به داخل زندان ها جهت کسب اطلاعات دقیق و برخورد با متخلفین و نیز تشکیل دادگاه عالی انقلاب و هیئت عفو زندانیان بود. دادگاه عالی انقلاب را که با هماهنگی مرحوم آیت الله خمینی تشکیل دادم موجب نجات جان هزاران انسان گردید که به ناحق محکوم به اعدام شده بودند و حکم آنان توسط این دادگاه نقض شد.»
#منافقین#سازمان_منافقین#سازمان_مجاهدین#سازمان_شیطانی#سازمان_ترور🌈️جبهه ی انقلاب
➩
https://telegram.me/Jebheye_Enghelab