✍️ جیمی کارتر، قربانی به‌راه‌افتادن گفتمان «آمریکاستیزی» بعد از انقلاب شد | ۱۴ دی ۱۴۰۳ ✍صادق زیبا کلام 🔺️جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش دوم 🔹️در بخش اول گفتم که علی‌رغم شخصیت آزادی‌خواه و دمکرات جیمی کارتر فقید و علی‌رغم آنکه همۀ زندگیش را بعد از ریاست‌جمهوری‌اش در سال ۵۹ وقف ایجاد مصالحه در درگیری‌های عدیده در اطراف و اکناف جهان و پیشبرد حقوق بشر نمود، مع‌ذلک بسیاری از ایرانی‌ها، اعم از طرفداران و مخالفین انقلاب ۵۷، چشم دیدن وی را ندارند. او قربانی سیل خروشان دشمنی با آمریکا شد که بعد از انقلاب و عمدتاً در نتیجۀ رقابت میان انقلابیون مارکسیست و اسلام‌گرایان به‌راه می‌افتاد. 🔹️من پیرامون دلایل به‌راه افتادن «دشمنی با آمریکا» بعد از انقلاب، در کتاب «اِشغال: انقلاب دوم و تولد آمریکاستیزی؛ حسام بشرویه نژادکریمی، چاپ دوم، انتشارات روزنه، تهران، ۱۴۰۰» مفصل توضیح داده‌ام. اجازه بدهید که در اینجا به این مختصر اشاره کنم که همچون بسیاری از کشورهای دیگر، در ایران هم در سال‌های مقارن با انقلاب، ادبیات مارکسیستی از محبوبیت و رواج زیادی در میان مخالفین و مبارزین با رژیم شاه، از جمله اسلام‌گرایان برخوردار بود. ضدیت با «غرب سرمایه‌داری» و «مبارزه با امپریالیسم و در رأس آن امپریالیسم آمریکا»، که از جمله شاه‌بیت‌های چپ‌گرایان می‌بود، در میان اسلام‌گرایان هم از مقبولیت زیادی برخوردار بود. با توجه به اینکه آن دو باور مغایرتی هم با مبانی مذهبی نداشتند، اسلام‌گرایان در رقابت با مارکسیست‌ها سفارت آمریکا را اِشغال کردند و چنین شد که طوفان استکبارستیزی و دشمنی با آمریکا به‌راه افتاد؛ طوفانی که منافع ملی ایران را ظرف ۴۶ سال گذشته ریشه‌کن ساخته. 🔹️اگر به‌راه‌افتادن گفتمان انقلابی «استکبارستیزی» و «مرگ بر آمریکا» باعث دشمنی انقلابیون ایرانی با جیمی کارتر گردید، پیرامون دشمنی مخالفین انقلاب با جیمی کارتر چه می‌توان گفت؟ دلیل مخالفت آن‌ها با جیمی کارتر بواسطۀ آن است که آن‌ها (یعنی مخالفین انقلاب) او را مقصر سقوط محمدرضاشاه می‌دانند. البته برخی، اتهام کارتر را تا همکاری مخفیانۀ وی با انقلابیون پیش می‌برند. او را متهم می‌کنند که در تبانی با مخالفین اعلی‌حضرت، از پشت به شاهنشاه خنجر زد. مخالفین، بالأخص سلطنت‌طلب‌ها، معتقدند که اگر نگفته باشیم که جیمی کارتر در به‌راه‌افتادن به‌زعم آنان «فتنۀ ۵۷» دست داشت(که داشت)، کمترین چیزی که می‌توان در خصوص نقش وی در آن «فتنه» گفت، آن است که او حاضر نشد هیچ کمکی به محمدرضاشاه پهلوی که یک عمر متحدشان بود، بنماید.