🌎 علی‌رغم صداقت و شرافت جیمی کارتر، چرا موافقان و مخالفان انقلاب ۵۷ او را نکوهش می‌کنند؟ ✍ صادق زیباکلام 🔺️جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش اول 🔹️کمتر چهرۀ سیاسی آمریکایی را ظرف یک‌صدسال گذشته می‌توان سراغ گرفت که به‌اندازۀ جیمی کارتر، رئیس‌جمهور فقید آمریکا که اخیراً درگذشت، مورد لعن و نفرین ایرانیان قرار گرفته باشد. او از دی‌ماه سال ۱۳۵۵ و در دوران انقلاب سال ۵۷، رئیس‌جمهور آمریکا بود و نکتۀ جالب آن است که هم طرفداران انقلاب و هم آنان که انقلاب ۵۷ را «فتنۀ ۵۷» می‌خوانند، جملگی چشم دیدن کارتر را ندارند؛ درحالی‌که او به‌حق یکی از شریف‌ترین، صادق‌ترین و درست‌کردارترین رؤسای جمهور آمریکا می‌بود. او از ۱۳۵۹ که دوران ریاست جمهوری‌اش به‌اتمام رسید و نتوانست مجدداً انتخاب شود، به‌مدت ۴۴ سال زندگی‌اش را وقف صلح، میانجی‌گری در منازعات خونین و بهبود حقوق بشر نمود. شخصاً و برخلاف بسیاری از هموطنانم، من جیمی کارتر را سمبل اخلاق، درستی و صداقت می‌دانم. مشکل چیست و چرا ایرانیان یک رجال سیاسی انسان، باشرف و وزین آمریکایی را این‌چنین مورد هتک حرمت قرار می‌دهند؟ مگر کارتر چه کرده بود که هم طرفداران انقلاب و هم مخالفین آن، عملکرد او را محکوم نموده و یک‌صدا به او دشنام می‌دهند؟ 🔹️بگذارید با انقلابیون شروع کنیم. علی‌رغم آن‌که انقلاب ایران دست‌کم غیر مستقیم مدیون سیاست «حقوق بشر» جیمی کارتر می‌بود، مع‌ذلک از فردای ۲۲ بهمن و به‌راه‌افتادن سیل بنیان‌کن گفتمان دشمنی با آمریکا، «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر جیمی کارتر» شدند مهم‌ترین شعارهای انقلاب اسلامی. ایران، یکپارچه شده بود دشمنی با آمریکا. رقابت گسترده‌ای میان گروه‌های سیاسی در گرفته بود و هر چهره و جریان سیاسی سعی می‌کرد با سر دادن شعارهای تندتر علیه آمریکا و اتخاذ مواضع رادیکال‌تر علیه «غرب ظالم» و «استکبار تجاوزگر»، انقلابی و مردمی‌بودنش را بیشتر به‌نمایش بگذارد. البته اصطلاح «استکبار» به‌تدریج رایج شد و در ابتدا و متأثر از ادبیات مارکسیستی، «امپریالیسم» اصطلاح رایج در میان اسلام‌گرایان بود. متأثر از ادبیات مارکسیستی، آن‌قدر دشمنی با آمریکا و جیمی کارتر به‌عنوان «دشمن اسلام و ایران» بالا گرفته بود که پس از اِشغال سفارت آمریکا و گروگان‌گیری دیپلمات‌های آن کشور در ۱۳ آبان ۵۸، آیت‌الله خمینی، علی‌رغم اصرار جیمی کارتر مبنی بر مذاکره با مقامات ایران، اجازۀ هیچ تماس و گفت‌وگویی را ولو غیرمستقیم در خصوص حل مسئلۀ گروگان‌ها ندادند. حاصل آن هم شد شکست سنگین جیمی کارتر در انتخابات ۱۳۵۹.