📍تأثیر استرس گلژی بر سلول‌های T ✅️دستگاه گلژی با تغییر، دسته‌بندی و بسته‌بندی پروتئین‌ها، آن‌ها را به مقصد نهایی در داخل یا خارج سلول ارسال می‌کند. استرس گلژی با ایجاد اختلال در این فرآیند، عملکرد سلول‌های T را مختل کرده و پاسخ‌های ضد توموری را کاهش می‌دهد که این مسئله می‌تواند اثربخشی ایمونوتراپی سرطان را محدود کند. القاکننده‌های استرس گلژی مانند موننسین و برفلدین A با مهار سیستم CSE/H2S و کاهش تولید آنزیم سیستاتیونین γ-لیاز و سولفید هیدروژن، حساسیت سلول‌ها به استرس گلژی را افزایش داده و ساختار و عملکرد گلژی را مختل می‌کنند. در مقابل، سولفید هیدروژن (H2S) به‌عنوان یک درمان اگزوژن می‌تواند استراتژی مؤثری برای بهبود عملکرد سلول‌های T و تقویت درمان‌های سرطان باشد. H2S با کاهش استرس گلژی در سلول‌های T طی فعال‌سازی، عملکرد آن‌ها را بهبود بخشیده و با افزایش ترشح سیتوکین‌هایی مانند TNFα و IFN-γ و پروتئین‌های مؤثر نظیر گرانزیم B و CD107، خستگی سلول‌های T را کاهش داده و پاسخ‌های ضد توموری را تقویت می‌کند. همچنین، H2S از طریق محور NAD+-Sirt1-Foxo1 فنوتیپ سلول‌های T حافظه مرکزی (Tcm) را تقویت کرده و ایمنی بلندمدت را با افزایش بیان CD62L و CD44 بهبود می‌بخشد. پروتئین Prdx4 نیز برای پاسخ سلول‌های T به H2S حیاتی است، زیرا با کاهش گونه‌های فعال اکسیژن (ROS)، استرس گلژی را کم کرده و از اثرات محافظتی H2S حمایت می‌کند. از دست دادن Prdx4 باعث کاهش ترجمه پروتئین و تولید سیتوکین‌های مؤثر شده و اثر H2S را محدود می‌سازد. بنابراین، Prdx4 با افزایش تحمل سلول‌های T در برابر استرس اکسیداتیو، کارایی آن‌ها را در حضور H2S بهبود می‌دهد. 🆔@Immuno_Insights Instagram  | اینستاگرام 🖋تهیه و گردآوری: عطا خوش لحنی، فارغ التحصیل علوم آزمایشگاهی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اردبیل 🌐منبع: https://medicalxpress.com/news/2024-11-golgi-stress-affects-cells-tumor.html