*     *    * Чиққил уйингдан сен – шамол каби ел, Мана, остонангда турибман пойлаб. Чиққил уйингдан, мен – ғариб сари кел, Меҳр уруғини кўксингга жойлаб. Чиққил, изларингга тўлсин кўчалар, Чиққил, изларингдан унсин гул-чечак. Ой тўлган палладай ёрисин бир пас Нурафшон юзингдан қоронғу кеча. Бу кўҳна дунёга янги бахт улаш, Чинакам баҳорни кўрсин боғлар ҳам. Токи кўзларингда ёнган севинчдан Минг йиллик ғуссалар топгайдир барҳам. Олам – олам эмас, зимистон тунда Бир парча зиёга ташна юракдир. Бебаҳра қолдирма, сўлдирма бехос, Чиққил, бу оламга қуёш керакдир. © Икром ИСКАНДАР