* * * Қуёш қамашмасин қароқларингдан, тутилмасин қошинг қасдига қамар, гулгун юзларингни кўриб гулларим сўлмасин ўзин хор сезиб, бесамар. Гўзалларни рашкнинг ўтига солма, уларнинг севгисин асра, майлими, қайсики ҳаётга андармон юрган минг-минг Қайсни тағин Мажнун айлама. Ошиқиб ошиқлар сонин оширма, мени-да бир мушкул савдога қўйма. Чиқма остонангдан бир қадам нари, чиқма – оламни ҳам ғавғога қўйма. © Икром ИСКАНДАР