*مفتی محمد یاسین* تاثیر اخلاق در دین عزیزان اسلام رو خوب بشناسیم، اسلام خوب تو خودمون زنده کنیم و بترسیم از اینکه از این مسلمانی ما دیگران از اسلام بیزار و متنفر بشن. یکی از خاورشناسان میگه: من میگم حضرت محمد صلی الله علیه و سلم به حقه انسان بزرگیه چرا؟ چون اولین نفرایی که اونو تصدیق کردن اهل خانه‌اش بودن. حالا برو تو دینداران اولین نفراتی که از اخلاق و رفتار و تعامل و برخورد، شاکی اند اولین نفرات کیا هستند؟ آقا دیندارم است، آقا ماشاالله هیچ اعتکاف رمضان هم از دستش نمیره، هیچ نماز تکبیر اولا از دستش نمیره، آقا تهجدها از دستش نمیره، آقا تسبیح و جلسات دینی هم از دستش نمیره. آقا جماعت تبلیغ اش هم ترک نمیشه… اما از اون طرف برو از تو خونه بپرس… از بچش بپرس به اخلاق بابات چند میدی؟ از خانمش بپرس به دینداری شوهرت نمره چند میدی؟ اصلاً اهل خانه ازشون سوال کن شما منتظر هستید که کی بیاد خونه، از بودن این لذت ببریم. همه اهل خانه دعا میکنه الله این نیاد، این بره، این نباشه، ما چند دقیقه راحت باشیم. الان که بیاد باز آقای هیتلر آمد، باز حکومت نظامی باز الان گیر دادن شروع میشه، باز الان فضای خانه رو یه فضای امنیتی تند و بد می‌کنه، خدایا نیاد. چرا؟ اولین کسایی که به نبی ما ایمان آوردن اطرافیاش بودن، بهترین رفیقش ابوبکر(رض) بچه‌ای که تو خونش پرورش پیدا کرده بود علی(ع) همسر خدیجه، غلامی که تو خونشون بود زید. همه اون کسایی که نزدیکترین افراد به رسول الله بودند تا دعوت رسول عرضه شد اول اول اینا گفتن تو خوبی. هیچ کدوم اینام نگفتن چون تو خوبی چرا خوبی چون تو غار حرا میری… چون خلوت با خدا داری… چون اعتکاف می‌کنی… چون اونجا عبادت زیاد می‌کنی… نه نه نه تاریخ بخونید، همه اینا میگن تو خوبی اخلاقت قشنگه، مهمان نوازی، به درد دردمندان جامعه می‌رسی، تو هر جلسه که هستی با خودت شادی میاری،  انس الفت میاری تو بهترینی تو بهترینی از لحاظ اخلاق، تو نبی نشی کی میخواد بشه؟ به اخلاقش 20 دادن، به حسن معاشرش 20 دادن.  شاید همه دنیا از سخنرانی من سخنران متاثر بشن، ولی اهل خانه من از سخنرانی من متاثر نمیشن!!! اخلاق من هست که فقط اونا رو دین دارتر میکنه یا بی دین تر… این منبرهای من تو خونه هیچ سودی نداره!!! اخلاق من تو خونه سود داره، حسن معاشره من، برخورد زیبای من با فرزندام ارتباط عاطفی و صمیمانه با تک تک اعضای خانواده. یه رحمتی از اسلام رو تو خونه به نمایش گذاشتن کیف کنن اعضای خانواده وقتی من وارد خونه میشم، بگن به به چشم به در دوخته کی منتظرت بودیم کجایی تو… نبی ما اینطور بود، وارد خانه می‌شد با خودش شادی می‌آورد با خودش خوشحالی می‌آورد با خودش نشاط با خودش سرزندگی می‌آورد. بچه میومد رو کتف رسول‌الله می‌گفت بیا ازت سواری بگیرم. رسول الله نماز می‌خونه بچه رو کتفش رفته داره بازی می‌کنه رسول‌الله سجده شو طولانی میکنه تا بچه از کتفش نیافته… من تو مسجد دارم نماز می‌خونم یه بچه از پشت صف وزوز میکنه، آقای دین دار بعد از نماز! خشوع خضوعم خراب شد، آسمان سوم بودم، داشتم می‌رفتم چهارم سروصدا کردید افتادم پایین. تمام رابطم با خدا خراب کردی، سرو صدایی! چه خبره جناب؟ تو اینقدر وصل بودی که دیگه یک سر و صدا شنیدی همه چیز نابود شد؟ یه بچه سر صدا کرده دیگه؟ حالا ما نمیگیم اومدن بچه‌ها به مسجد مناسبه، چون در حدیث آمده بچه‌های کوچیک رو به مسجد نیارید. کار اون اشتباه، بچه بوده سروصدا کرده، اما نوع برخورد تو چی؟ تو مسجد النبی تو صحن مسجد النبی تو صحن بیرونی مسجد نبی، اعرابیه، بادیه نشین از همه جا بی خبره. اومده نمی‌فهمه! اومده نشسته ادرار می‌کنه! یه عده خواستن جلوش رو بگیرن، رسول الله(ص) گفت نه بزارید کارش رو بکنه… آسیب میزنه به بدنش، آسیب میزنه به اعضای بدنش، رحمت برای اعرابی که آمده گوشه مسجد داره ادرار میکنه!!! رحمت کارشو بکنه چون این اگر وسط کار جلوشو بگیرین آسیب میزنه به بدنش. کارشو تمام می‌کنه بعد می‌گه دو تا سطل آب بیارید برید اونجا تمیز کنید، خودش صدا میکنه بیا اینجا، چرا اونجا ادرار کردی؟ مسجد اینجا!!! تو مسجد نباید از این کارا بکنی، این کار خوب نیست. یا رسول الله(ص) ببخشید من نفهمیدم. ما چیکار می‌کنیم؟ الله به ما رحم کنه… به خدا این چیزی که ما داریم نشون میدیم اسلام نیست!!! این معاشره، این نوع برخورد، این نوع تعامل والله اسلام نیست