در آرزوی امید ! رئیس قوه قضائیه فرموده اند با هر کس که مردم را ناامید کند برخورد قاطع می کنیم . راستش آنقدر حرف بی عمل شنیده ایم که باور این یکی هم برایمان سخت است اما وقتی بدانیم که یک فقیه عادل این حرف را زده به خود اجازه نمی دهیم که به فرمایش ایشان شک کنیم و خدای ناکرده عدالت ایشان را - که قطعا در وجودشان ملکه شده - زیر سؤال ببریم . با این مقدمه ضمن ابراز شعف بسیار از اینکه اراده ایشان به این امر تعلق گرفته و از آنجا که ناامید کنندگان مردم ، هم دنیا و هم دین مردم را به باد داده اند خود را ملزم و موظف می دانم آدرس برخی از این نومید کنندگان را خدمت ایشان عرض کنم تا با حدت و شدت و قاطعیت به حسابشان برسند و ملکه امید را بار دیگر در قلوب ملت زنده سازند . ۱) آن کسانی که با عملکردشان سبب شدند تا وعده زعیم انقلاب ۵۷ دال بر رایگان شدن آب و برق و اتوبوس نه تنها تعبیر نشود بلکه اصلا آب و برق و گازی نباشد که حتی با چندین برابر بها به مردمان مرحمت شود . ۲) آنانی که با تلاش اعجاز آمیز خود باعث گردیدند بیش از هشتاد درصد ایرانیان در آرزوی جلای وطن و سکنی گزیدن در بلاد کفر باشند و با فروش خانه و اثاثه و بر جای گذاشتن بستگان و آشنایان و البته خاطرات و علایق و پیوندها ، جان به سلامت از مهلکه فقر و تبعیض و بی سیاستی و بی آبی و بی برقی و بی گازی و ... بدر برند . ۳) آن نوابغ بی بدیلی که با اندیشه متعالی خود مجازاتی تحت عنوان ممنوعیت خروج از کشور برای فعالان مدنی و سیاسی وضع کردند و به مردمان پیام دادند که زندگی در ایران نوعی مجازات و شکنجه است و آن که هنوز اندک شجاعتی برای اعتراض دارد بیشتر لایق این عقوبت . ۴) آن بزرگوارانی که در به کارگيري افراد برای کار و تحصیل و تدریس به جای آدم های متخصص و شایسته و هوشمند اشخاص بی سواد ، کم‌مایه و اما مطیع و همسو را به کار گرفتند و دستگاه های علمی و اجرایی و تقنینی و ... را از نیروهای خبره و اندیشمند محروم کردند و امید پیشرفت و امکان زندگی آبرومندانه و با عزت را از آنان ستاندند . ۵) آن مذابان در ولایت که ایران را ام القرای اسلام و کشور ائمه و محل نزول فرشتگان و بالنهایه مقدس می خوانند اما ترجیح می دهند فرزندان عزیزتر از جانشان را برای تحصیل و زندگی و دریافت اقامت و تابعیت به بلاد کفر بفرستند و از نعمت زندگی در مملکت امام‌ زمان محروم (!) کنند و بدینوسیله خواسته و ناخواسته به ملت پیام می دهند که آی خلائق بدانید که اینجا جای زندگی نیست و ما نیز اگر مانده ایم برای آن است که بر خلاف شما بی عرضگان گرسنه ، همچنان بر سر خوان رنگین نعمت های خدادادی این سرزمین نشسته ایم . ۶)آن بزرگمردان اقتصاد و مدیریت که با هنر بی همتای خود تورم ۵۰ درصدی و فقر و فلاکت و گرسنگی را بر مردم تحمیل کرده اند و از سوی دیگر با مالیات های سنگین بر درآمد ناداشته و سفره های خالی مردم جانشان را به لب رسانده اند و فریادشان را به آسمان . ۷) آن مردان با سیاست و صاحبان کیاست که با تدابیر محیرالعقول خود منابع آب را خشکاندند و طبیعت ایران و جنبندگان کم نظیر آن را نابود کردند و زمین ها را فرونشاندند و نفس کشیدن خلائق را سخت و دشوار کردند و باعث شیوع امراض و ناخوشی های عدیده گردیدند . جناب رئیس این شما و این برباد دهندگان امید و آرزوهای مردم ، این شما و این کسانی که زندگانی در این سرزمین را ناشدنی و غیر ممکن جلوه دادند و به آن سوی می روند که واقعا ایران را این‌گونه کنند . مردم تشنه عدالتند؛ این گوی و این میدان رئیس عدالتخانه ! محمدرضا افخمی ۱۴۰۳/۱۰/۱۶ #فرهیختگان راهی به رهایی