فردا ۱ می روز جهانی کارگر است.
جا دارد تا ایرانیان بخصوص نسل جوان
با خواندن متن زیر به آنچه که پادشاه فقید
ایران محمد رضا شاه پهلوی برای کارگر ایرانی میسر ساخته بود آشنا شوند، و بدانند که نسل ۵۷ چه چیز را بر باد داد و چه گرفت.
>انقلاب سفید شاه و مردم و کارگران
ایران<
۶ بهمن ۱۳۴۱ در چهارچوب انقلاب شاه و مردم شش اصل به تصویب مردم
ایران رسید که اصل چهارم آن سهیم کردن کارگران در سود خالص کارخانههای صنعتی و تولیدی بود.
سهیم کردن کارگران در سود کارخانهها یکی از فرمهای دستمزد است که در آن کارگران و کارمندان یک کارخانه یا واحد تولیدی علاوه بر دستمزد و یا حقوق ماهیانه اشان سهمی از سود سالیانه آن واحد یا کارخانه میبردند.
برپایه این اصل، کارگران و کارفرمایان به وسیله سندیکاهای خود، و بر پایه قراردادهای جمعی کارگران، بدون دخالت دولت در سود خالص واحدهای صنعتی شریک میشدند.
در سال ۱۳۵۶ پانسد و سی هزار (۵۳۰۰۰۰) کارگر بخش خصوصی و دولتی توانستند سودی برابر با دوازده میلیارد ریال به دست بیاورند که برای هر یک به معنای یک تا دو ماه دستمزد اضافه آنان بود.
قوانین کارگری اصل چهارم انقلاب شاه و مردم سه سیاست را دنبال میکرد: سیاست اشتغال، سیاست مزد و سیاست بهره وری
سیاست اشتغال: بدان معنی بود که هر کارگر ایرانی حق داشتن کار و بیمههای اجتماعی را داشت. اگر به هر سببی کارگری کار خود را از دست بمیداد مانند دیگر کشورهای پیشرفته صنعتی از بیمه بیکاری استفاده میکرد و کوشش میشد که هر چه زودتر برای وی کاری مناسب تخصص وی یافته شود
سیاست کمترین (حداقل) دستمزد: هر سال یک بار با توجه به نوسانات اقتصادی، و با توجه به نیازهای لازم زندگی حداقل مزد یک کارگر ساده تعیین میشد تا به سبب تورم یا دیگر شاخصهای هزینه زندگی رفاه آنان تامین باشد.
سیاست بهرهوری: هدف این سیاست ایجاد پیوند بین دستمزد و بهره وری بود. بدین معنی که دستمزد کارگران بر اساس محاسبات بود ولی اگر کارگری دوره آموزشی حرفهای را در کنار کار روزانه اش میگذراند نخست از نظر مالی به پایه دستمزدش افزوده میشد و رتبه اش بالا میرفت و به کار بالاتری گمارده میشد.
آموزشهای حرفهای کوتاه مدت که در چهار چوب اصل دوازدهم انقلاب شاه و مردم یا اصل انقلاب اداری و آموزشی انجام میگیرفت و هدف آن آموزش منابع نیروی کار در سطحهای گوناگون چون تجهیز نیروی کار و از بین بردن کمبود کارگر ماهر و نیمه ماهر در سراسر کشور بود.
هر ایرانی در هر شرایطی که بود در مرکزهای کارآموزی حق آموزش رایگان حرفهای را داشت.
در سیر این پیشرفتها بانک رفاه کارگران با دادن وام با بهره چهار در سد به کارگران در ایجاد تعاونیها کمک میکرد.
آمار نشان میدهد که با چندین میلیاردهایی که در این زمینه پرداخت شد کارگران توانستند منزل بخرند یا منزل هایشان را تعمیر کنند و بر روی هم رفته از وسایل رفاهی بیشتر بهره ببرند.
در پیشبرد امور کارگر و کارگری در
ایران دو اصل چهارم انقلاب شاه و مردم یعنی سهیم کردن کارگران در سود کارگاههای صنعتی و تولیدی و اصل سیزدهم گسترش مالکیت واحدهای صنعتی و تولیدی اهرم استواری را برای رفاه همه جنبههای زندگی کارگران بر قرار ساختهبود.
بر گرفته از ویکی پدیا
#پاینده_ایران#پادشاهی_مشروطه #جانم_فدای_ایران29.04.2024
t.center/INSAustria