قانون اساسی مشروطه ، میراثی است که هر مدعی مشروطه خواهی و باورمند به نظام پارلمانی ، بایستی ضمن تلاش برای اصلاح آن، بخصوص در بخش دین و مذهب که مقتضای زمان است ؛ فراموش نکند که مشروعیت سیاسی خود را از آن سند ارزشمند می گیرد و هوشیار باشد که بازگشت به نظام مشروطه، بر بنیان همین سند ارزشمند خواهد بود که چارچوب قانون اساسی ایران آینده را تشکیل خواهد داد و بی شک باید اصلاحات مهمی را در آن بر مبنای خواست اکثریت ملت ایران و اقتضای زمان فعلی و تجربه های تاریخی ، انجام داد . متاسفانه هستند کسانی که بدون توجه به تاریخچه شکل گیری انقلاب مشروطه و جانفشانی هایی که برای شکل گیری قانون اساسی مشروطه انجام گرفته است؛ سعی در نادیده گرفتن آن و تلاش در بی ارزش نمودن آن و پیشنهاد قانون اساسی جدید می کنند!
فراموش نکنیم که شاهنشاه آریامهر در وصیت نامه خود، با تأکید بر حفظ و پاسداری از این میراث گرانقدر ؛ اهمیت حفظ آن برای سعادت ملت ایران را گوشزد نموده است .
انتظاری که از هم میهنان مشروطه خواه و مدعیان طرفداری و پشتیبانی از برقراری نظام پارلمانی در ایران آینده با پادشاهی رضا شاه دوم ، می رود این مهم است که مشروطه خواه خجالتی ! نباشید و محکم در مقابل شیطنت های بدخواهان ایران و قانون اساسی نویسان متفرقه بیاستید!
آسمان ایران این روزها همچون مردمانش،هم خشمگین است و هم گریان… یادآوری فقدان پادشاهان ایران ساز #پهلوی و ناسپاسی تک تک نمک خورده ها و نمکدان شکن ها،حتی دل طبیعت را هم به درد آورده ،چه برسد به دل رنجور و زخمی تک تک میهن پرستان!