عوام‌فریبی در حدّ لالیگا جواب زیبا و خواندنی علی نجافی(مسیح ارزگانی) به دروغ بافی های عوام فریبانه ی مرجع خودخوانده واعظ زاده بهسودی در ولایت هرات. این مطلب را حتما بخوانید و به اشتراک نیز بگذارید؛ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ واعظ زاده طی یک سخنرانی در هرات گفته است: «ایرانی‌ها از آیت الله محقق تقلید نکردند و در درس خارج او شرکت نمی‌کردند و پشت سر او نماز نمی‌خواندند». این ادعاهای واعظ زاده کاملاً درست است. هیچ ایرانی از آیت الله محقق تقلید نکرد و هیچ ایرانی یا عرب یا پاکستانی در درس او شرکت نمی‌کرد و هیچ ایرانی یا عرب، پشت سرِ او نماز نمی‌خواند. اما هیچکدام از این عدم شرکت‌ها و عدم تقلیدها، به دلیل افغانستانی بودن یا هزاره بودن او نبود؛ بلکه دلایل خاص خود را داشت که ذیلاً به اختصار اشاره می‌کنم: شادروان مدرس افغانی سالیان متمادی در حوزۀ علمیۀ قم، کرسی تدریس داشت. من هم چند سالی افتخار شاگردی آن فرزانه را داشتم. هشتاد درصد شاگردان مدرس افغانی، ایرانی بودند و بقیه افغانستانی یا سایر ملیت‌ها. با وجود اینکه شادروان مدرس از شاگردان ایرانی، پول بابت تدریس خود در یافت می‌کرد؛ اما ایرانیان به او پول هم پرداخت می‌کردند؛ ولی در درس‌های رایگانِ اساتید ایرانی شرکت نمی‌کردند، آیت الله هاشم صالحی (رئیس کنونی شورای علمای شیعه) سالیان متمادی در حوزۀ علمۀ قم کرسی تدریس داشت. باز اینجانب افتخار شاگردی ایشان را داشتم. بیش از نیمی از شاگردان او ایرانیان بودند. نوارهای درسی این دو استاد فرزانه تا کنون در حوزۀ علمیه قم، مورد استفادۀ طلاب است. همین اکنون آیت الله مصطفوی بهسودی، کرسی درس خارج در مدرسۀ فضیه دارد. در کلاس درس او از ملیت‌های مختلف (ایرانی، عرب، هندی، پاکستانی و ...) حضور دارند. بنابر این در دروس آزاد حوزه‌های علمیه، ایرانیان و عرب‌ها و سایر ملیت‌ها در مقیاس گسترده در دروس اساتید افغانستانی شرکت کرده‌اند و می‌کنند. اما در مورد آیت الله محقق، دلیل خاص وجود داشت که غیر از هزاره‌ها از هیچ ملیت دیگری در کلاس درس ایشان شرکت نمی‌کردند. آن مرحوم با وجود اینکه عالم و فقیه و مهذب و وارسته بود؛ ولی بیانِ بسیار ثقیل داشت و در انتقال مطلب به شاگردان با مشکل مواجه بود. طبعاً در شهری مانند قم که صدها درس خارج از فقیهان برجسته با بیانِ و سبک تدریس عالی وجود داشت، کمتر کسی از طلاب غیرافغانستانی مایل بودند که در درس ایشان شرکت کند. در خصوص عدم تقلید ایرانیان از آیت الله محقق، باز قصه همین است. با وجود صدها مرجع تقلید اعلم در قم و نجف و مشهد، ایرانی‌ها یا عرب‌ها، چرا و به چه دلیل از ایشان تقلید می‌کردند؟ در اینجا مثل افغانستان، قحط رجال یا قحط مرجع نیست که مردم از هر غیراعلم تقلید کنند و اعمال خود را باطل نمایند. اگر عدم تقلید از آن مرحوم به دلیل افغانستانی بودن او بود، مگر آیت الله فیاض، افغانستانی و هزاره نیست؟! ایشان از تمام کشورهای شیعه‌نشین (اعم از ایرانی و عرب و ترک و فارس) مقلد دارد. پس این سخن واعظ زاده نیز نوعی عوام‌فریبی است. اما اینکه ایرانی‌ها یا عرب‌ها، پشت سرِ آیت الله محقق نماز نمی‌خواندند، باز هم یک عوام‌فریبی آشکار است؛ زیرا دفتر آن مرحوم و محل برگزاری نماز جماعت ایشان، در جوار حرم حضرت معصومه قرار داشت و دارد. طبعاً هیچ نمازگزارِ مؤمن، نماز در حرم و مساجد پرشمار اطراف را رها کرده، در نماز جماعت در یک دفتر که عملاً غیر مسجد است، شرکت نمی‌کند. من هر گاه در هنگام آذان، در حوالی حرم و مرکز شهر بودم، در نماز جماعت حرم یا مسجد حجتیه یا مسجد مدرسۀ فیضیه یا مسجد امام حسن یا مسجد نو یا مسجد مدرسۀ گلپایگانی و ... شرکت می‌کردم و کمتر اتفاق می‌افتاد که نماز را در دفتر آن شادوران بخوانم؛ چون فضیلت نماز در حرم و مساجد، برابر با فضیلت جماعت در یک دفتر شخصی نیست. اما ادعای واعظ زاده که افغانستانی‌ها در ایران حتی یک مسجد یا حسینیه ندارند؛ آنچنان دروغ بزرگ و عوام‌فریبی آشکار است که نیاز به پاسخ ندارد. مهاجرین مقیم ایران، صدها و بلکه هزاران مسجد و حسینیه دارند که تمام مساجد ساخته شده در ممالک غربی به یک دهم آنها نمی‌رسد. @HiwadNewsAgency