▪️ اندر بخشندگی شادروان دکتر محمداسماعیل رضوانی: خاطره‌ای از دکتر رضا شعبانی «با جدُیتی که در یک بچه دهاتی ِ خیلی پرتلاش می‌شد تصور کرد، در خردادماه سال ۱۳۴۶ وقتی آخرین امتحان فوق‌لیسانسم را گذراندم و از رساله‌ام دفاع کردم، به فاصله یک هفته، یعنی اولین هفته تیرماه رفتم پاریس و دوره دکتری را در سوربن شروع کردم. در آنجا من با پول خودم تحصیل کردم با حداقل درآمد سال اول وام بانکی گرفتم، یک‌سال فرش زیر پایم را فروختم و یک‌سال هم فرشی را که همسرم به عنوان جهیزیه آورده بود، فروختم. حتی کار به جایی رسید که مجبور شدم کتابهایم را نیز بفروشم اما به یک انسان بزرگوار برخوردم به نام مرحوم دکتر محمد اسماعیل رضوانی که به من کمک کرد و اجازه نداد تا کتاب‌هایم را بفروشم. خاطرم است به ایشان گفتم حداقل این فرهنگ معین را که حدود۵۰۰ تومان می‌ارزد، بردارید و ۵۰۰ تومان به من بدهید که من تحصیلم را ادامه بدهم ایشان پول را داد، ولی آن کتاب را نبرد و گفت: نه آقای شعبانی به دردت بیشتر می‌خورد». 📘 رضا شعبانی، در بانیان رشته‌های تحصیلی در دانشگاه آزاد اسلامی، ص ۵۹. 📗 دربارهٔ مرحوم استاد رضوانی نک. «رضوانی، محمداسماعیل»، در دانشنامه جهان اسلام (نوشتهٔ هما رضوانی). 🆔 https://t.center/HistoryandMemory