. «طنین مارش ایرانی در اروپا در پاییز دلانگیز ۱۸۶۴ میلادی»
وقتی سلطان صاحبقران به اروپا سفر کردند، ملازمان بدو گفتند؛ «اکنون که به فرنگ آمدهایم، سرود ملیمان چیست؟ ارکستر #وین میخواهد برای خوش آمدگویی به شما سرود ملی ایران را اجرا کند.» #ناصرالدین_شاه که حتا نمیدانست سرود ملی ایران چیست! اَبروی خود را بالا میاندازد و میگوید: «نمیدانیم...! هرچیزی که پیدا میکنید بدهید به این پدرسوختههای فرنگی تا برایمان بسرایند!»
بدین ترتیب، آن پدر سوخته فرنگی که کسی نبود جز؛ #یوهان_اشتراوس اتریشی(آلمانیتبار)، آهنگساز بزرگ قرن نوزدهم و پادشاه والتزها و تصنیفهای جاودان، آنقدر فرهنگ غنی ایرانی برایش اهمیت داشت که یکی از زیباترین آثارش را در وصف #تاریخ_ایران در پاییز ۱۸۶۴میلادی نوشت. در واقع نخستین اجرای رسمی سرود ملی ایران در جوامع غرب، همین قطعه مارش ایرانی بوده است.