مرچ و نمک باز برف آمده از سقف ترک می‌ریزد روزگاری است که از سفره کپک می‌ریزد زندگی را به چه تعیبر کند مردی که بر سر زخم دلش مرچ و نمک می‌ریزد عابر خسته در این راه مواظب باشی از همین سادگیِ جاده کلک می‌ریزد راه ما دور و دراز است و زمان در دستش میخ‌هایی است که بر روی سرک می‌ریزد غربت و سفره‌ی خالی و غم فردایش همه کابوس شده روی تشک می‌ریزد ۲۸ میزان ۱۴۰۳ #علی_تابش 💙💟💛 ✅#گل_لالگ 👉     🆔@Gule_Lalag👈