وظیفهی سکوت
حرف میزنم. تمامِ روز سروصدا راه میاندازم
هر چند من مردِ کمحرفی هستام
نمیتوانم آنقدر سکوت کنم
بههمین دلیل سکوتام را با سخن پُر میکنم
من مینویسم. میبینم که دستام میرود
اما در واقع هرگز داستانام شروع نشده
داستانام هنوز ساخته نشده
هنگامِ نوشتن، آن را در حالتِ تعلیق میگذارم
من زندهگی میکنم. فکر میکنم عمرم کوتاه است
اما در واقع چهرههایی را کنارِ خود دارم
که همراهِ چند کارِ روزمرهاند
اینچنین زنده میمانم تا روزی به دنیا بیایم.
من حرف میزنم. هیچ اندوهی هنوز مرا ساکت نکرده
من مینویسم. واژهها سریع راه خود را مییابند
من زندهام - اما در شب، گاهی بهترس فکر می کنم
بهزودی ساکت خواهم شد
و بهاندازهی کافی سکوت نخواهم کرد؟
#سیمون_کارمیخلت #برگردان: مؤدب میرعلایی