قرائت محافظهکارانه از مفهوم #امید سالهاست وجود دارد. از دل این قرائت، برچسبِ «سیاهنمایی» در مواجهه با #انتقاد بیرون آمده است. محافظهکارانِ شبهانقلابی، با این ابزار به جنگ اندیشۀ #تغییر آمدند. نقد انقلابی را با این دستاویز که «ترویج ناامیدی» و «اشاعۀ یاس» و «سیاهنمایی»ست، کوبیدند.
نقد در معنای انقلابیاش، امیدآفرین، نشاطانگیز، اصلاحگر و زاینده است. امید با «امکانِ تغییر از وضع موجود به وضع مطلوب» قرین است. ایجاد انسداد در مجاریِ امکانِ تغییر، ناامیدی میآورد. ناامیدی، بیاعتنایی اجتماعی را دامن میزند. و بیاعتنایی، یعنی فرورفتن در منجلاب رخوت. یعنی رهاسازی جامعه. محافظهکارانِ اصلاحطلب و اصولگرا، ریاکارانه دم از امید و پرهیز از سیاهنمایی میزنند و منتهای آمالشان، نهادینه شدن یأس و ناامیدی از امکان تغییر در نزد مردم است. @ebteda_ir .... .... @khamenism