اگه بخوام به ساده‌ترین و اثرگذارترین روش ممکن "مسیرهای تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس بچه‌ها" رو بهتون یاد بدم، میگم؛ از این به بعد لطفا؛ 1⃣  گاه و بیگاه کاملا بی‌دلیل، بغلش کن و ببوسش. + بذار حس کنه خودش ارزشمند، دوست‌داشتنی و کافیه برات، نه کارها و دستاوردهاش…  2⃣ در انجام کارها، تاکید کن که می‌تونه انجامش بده (القای بینش). می‌تونی‌هایی که از تو می‌شنونه، سپری در برابر تو نمی‌تونی‌!، کار تو نیست!، تو که اینکاره نیستی! و از دست تو که برنمیادهای بزرگسالیه... 3⃣ تا جایی که میشه و می‌تونی از مقایسه کردن‌های ساده‌انگارانه، پرآسیب و بیهوده دست بردار. باطن زندگی بچه خودت رو با ظاهر زندگی بچه دیگری مقایسه نکن. هیچ‌کس از عاقبت کار خبردار نیست. 4⃣ وقتی بدو بدو با کلی ذوق و شوق میاد سمتت و باهات حرف می‌زنه به حرفاش با چشم باز و لب خندون توجه کن. بذار حس کنه که وجود داره و شنیده میشه، از همسایه کوچه قبلی‌تون که دیدنی‌ش، ساعت‌ها گرم سخن میشید کمتر که نیست!. 5⃣ اشتباهاتش رو راحت ببخش و گاهی اجازه بده خراب‌کار باشه. پناهگاه امنی باش که می‌تونه راحت تجربیات، خطاها و اشتباهاتش رو بهت بگه و ازت کمک بگیره. 6⃣ از تهدید و تنبيه فاصله بگیر (فلان نکنی وای به حالت!، برسیم خونه فلفل می‌ریزم دهنت!، دیگه واست خوراکی نمی‌خرم!، دیگه نمی‌برمت خونه‌ی...). در کوتاه مدت موثر و در بلندمدت شدیدا مخربه. 7⃣  باهاش بازی کن، کارتون ببین، نقاشی بکش، بیرون برو و با هم كيف كنید. الان که وقتشه انجام بده، با افزایش سن مشغله‌ها هم بیشتر میشه و یه وقتی میرسه که حسرت یه بوس و بغلش رو داری. 8⃣ خوبی‌های کوچیکش رو بزرگ و بدی‌هاش رو گذرا و قابل اصلاح نشون بده، زمونه واسه خطاهاش به اندازه کافی سخت خواهد گرفت، بچگی رو ازش نگیر. 9⃣ حداقل هر دو  سه شب یه بار واسش قصه بگو، نمی‌دونی تو رابطه‌تون چه طوفانی به پا می‌کنه!. و در نهایت؛ لطفا، لطفا همسر همراهی باشید و از دو یا چند تربيته کردن بچه فاصله بگیرید که به نفع هیچ‌کس نیست. کانال تخصصی روانشناسی کودک و نوجوان @Drmahdiarkhodi