رمان:بلاے دوست داشتنی🩵🦋 نویسندہ: Afghan پارت:143 (مرصاد) مرصاد:باااااابیلا اینا چڪار میڪنن، چرے بیرون نمیشن دگہ ھے ھمیتہ غرغر میڪردم ڪہ دیدم بیرون شدن از خنہ نفس نا بسم اللہ الرحمن الرحیم 😬 خدایا جواب رد ندادہ باشن لطفا😬🙏🏻 بیامدن مادر مہ و مرجان مرال و راحیل سوار شدن، مم دگہ چوپ میترسم ڪہ بگم چے گفتن🤕 مادر:ایشتہ چوپے مادر، نہ بہ دم امدن ما ڪہ سرما بخوردے نہ بہ حالڪ ڪہ ایتہ چوپے باز پرس واپرس نمیڪنے😂 مرصاد:ھا چیز خب گفتم باش ڪہ چوپ باشم 🙂خوب چے گفتن مادر:ھمو جواب دلخواہ تو😊 مرصاد:با شنیدن اے گپ مادر خو چنان خوشحال شدم ڪہ دگہ ھیچے از خدا نماستم😄😄😄 مادر جان جدے میگین دگہ نہ؟ 🥳🥳 مادر:ھا بچہ مہ مبارڪ باشہ، خدا تور خوشبخت دیشتہ باشہ خودے نفس واقعا قدر یو بدون، 😊 مرصاد:قدر چیہ نوڪر یونم تا آخر عمر خو😍 مرال:قربان ذوق زدنا تو شم، میفہمیدیم زودتر تور دوماد میڪردیم😁 مرصاد:زودتر نماستم چون او وقت نفسے نبود و مم دگہ ڪس قبول ندیشتم😉 دگہ خلاصہ از خوشحالے بہ رختا خو جا نمی‌شدم، خدایاشڪر ڪہ مر ناامید نڪردے قسم میخورم ڪہ دگہ نگذارم نفس بہ زندگے خو حتے روے غم ببینہ❤️‍🔥 (نفس) نفس:امروز دگہ از صبح وقت بیدار شدم گرچہ مادرمہ خالہ گرفتہ بودن ڪہ ڪارھا بڪنہ اما بازم خودم یڪ عالم ڪار دیشتم بعد از صبحانہ سنا مر بنداخت بہ اتاق مہ سنا:خب خب بیا ڪہ ڪمے سر و ڪلہ تو از ادم ڪنم 😁 https://t.center/Donyaiykhatirat_2023