رمان:بلاے دوست داشتنی🩵🦋 نویسندہ: Afghan پارت:139 (مرصاد) مرصاد:دیروز ڪہ مادرمہ برفتن امروز ھم قرارہ اونار ببرم امروز امادہ شدن اونار ببردم، حرڪت ڪردم ڪہ برم پیش زبیر بخونہ بود زبیر مم رفتم بعد از احوالپرسے دگہ زبیر شروع ڪرد باز😂 زبیر:بدچیزے بودے خسوربورہ ماے خوھرزادہ مہ بستونے 😉 مرصاد:بد نیہ زبیرجو؟ 😂 تو ایشتہ خوھر مر ایستوندے؟😂 زبیر:ایستوندہ باشم البع ڪارا دنیا بہ عوضہ ڪہ تم مگرے خوھرزادہ مر بستونے🤨 مرصاد:اینہ اینہ ھنوز ڪو چیزے معلوم نیہ بگذار شاید دیدے جواب رد دادن بما🙂 زبیر:خب پس مہ از حمالہ سر و گوش تو واڪنم باش ڪہ چے جواب نا مثبت بود چے منفے اگر نفس قبول ڪرد تو اور ناراحت ڪنے خودے مہ طرفے از گل نازڪ تر برے یو نمیگے، نفا بمہ خوھرزادہ نیہ مثل خوھرمنہ ناراحتے ازو ناراحتے منہ، ھمو چند وقتے ڪہ تیار نبود زمین و زمان مر جا نمیےداد بہ ھمے خاطر نمام ڪہ سختے ببینہ😑 مرصاد:ھمہ گپا تور قبول دارم، مہ باز ھموتہ مردے یم ڪہ عصاب خرابے ڪنم سر زن خو؟ اگر بشہ و خواست خدا باشہ، شریڪ زندگے مہ میشہ و قرارہ یڪ عمر خودے ھم زندگے ڪنیم، و مم نمام ڪہ ھیچوقت زن مہ از مہ ناراضے باشہ از اے بابت دلجم باش رفیق😉 دگہ خلاصہ خیلے خودے زبیر قصہ ڪردیم ڪہ مادرمہ زنگ زدن ڪہ برم دنبال نا از زبیر خدافزے ڪردم و رفتم دنبال مادرخو بعد از رسوندن مرال بہ خونہ یو رفتم طرف خونہ خودما.... (نفس) نفس:امروز ھم ڪہ مادر مرال امدن دگہ عدلے واضح بگفتہ بودن بہ مادرمہ ڪہ واستہ خسرونے میاین🫣 بعد رفتن نا رفتم ڪہ خنہ ر جم ڪنم مادر:نفس بگم امشاو بہ باباتو یانہ؟ نفس:از چے بگیم؟ 🫣 مادر:از واستہ امدن مادر مرال بفہمیدے دگہ ڪہ چے واستہ میاین نفس:مچم مادر مہ ھیچے نمیفہمم🫢 خجالت میڪشم خب 🤭🤭 خنہ ر جم ڪردم و برفتم اتاق خو تا شاو دگہ پایین نشدم از خجالت انالہ شاو ڪے برہ پیش بابامہ و ندیم 🫣🫣 https://t.center/Donyaiykhatirat_2023