#یکشنبه |
#معرفی_گیاه |
#درختکاران هدف از تنظیم و گردآوری این نوشته، شناسایی و بهرهبرداری از
#ژنوتیپها بومی درختی و درختچهای ایران است. چه بسا با ورود گونههای خارجی و ناسازگار به طبیعت و جنگلهای ایران سختیهای بسیاری برای زیستبوم ایران پدید آورده. از این رو با شناسایی و معرفی گونههای بومی، از شما علاقمندان خواستار همیاری و گسترش نسل این گونهها را داریم.
#بادامAmygdalus L.
E. almond
درختچه یا درختانی کوچک. خزان کننده. بیخار یا تقریباًخاردار یا قویاً خاردار. برگهای جوان خوابیده طولی (دو لایه، بهم چسبیده طولی) یا پیچیده. دمبرگ اغلب غدهدار. گلها غالباً پیش رس. منفرد یا دوتائی. بدون دمگل یا با دمگل کوتاه. گل بنه استکانی. کروی. واژ مخروطی یا استوانهای. گلبرگها سفید یا قرمز. میوهها شفت. فرابر خشک کم و بیش کرکدار. گاهی کاملاً بدون کرک (جز در بعضی مواردکه کاملاً بدون کرک است). در حالت رسیده در یک طرف شیاردار. هسته از رابر جدا صاف یا کم و بیش شان زنبوری یا شیاردار. دانه شیرین یا تلخ.
ارجنگ، بادام زاگرسی، بادام اراکی
Amygdalus Haussknechtii (C. K. Schneider) Bornm.
Syn. : prunus Haussknechtii C. K. Schneider, Amygdalus Webbii Spach var. reticulate Bronum. Et var. pubescens Bornm.
درختچهای گسترده خاردار شونده یا درختی کوتاه. شاخهچههای جوان بدون کرک یا کموبیش کرکدار. در حالت مسن قرمز شونده – قهوهای، زردشونده – قهوهای، یا قهوهای مایل به خاکستری شونده. صاف (فاقد زبری).
برگها به طول تا به عرض ۵/۱ سانتیمتر، بیضوی باریک یا گاهی واژ تخم مرغی، با رأس نوک تیز کوتاه، با قاعده ممتد تقریباً بدون ممتد تقریباً بدون دمبرگ، با لبه دندانه ارهای – کرک غدهای (غده دار) تنک، با دو سطح بدون کرک (Amygdalus Haussknechtii var. Haussknechtii) یا کمو یش کرکدار (mygdalus Haussknechtii var. pubescens Bornm.)، تقریباً چرمی، مشخصه برجسته سطح تحتانی داشتن رگبرگهای مشبک.
گلها آشکارا(مشخصاً) دمگلدار: دمگلها بدون کرک، به طول تا ۵ میلیمتر.
میوه شفت درشت، به طول ۲۵ به عرض ۱۸ میلیمتر، آشکارا فشرده، کم و بیش کرکی کوتاه، با رأس کند یا نوک تیز بسیر کوتاه، دمگل ضخیم و به طول تا ۷ میلیمتر.
هسته فشرده، قهوهای، بیضوی تخم مرغی، با رأس کند یا نوک دار، شان زنبوری تنک، ناودار، در امتدادناو کم و بیش مشخصاً شیاردار.
پراکنش جغرافیایی در ایران: کرمانشاه (بین اسلام آباد و ایلام)، اراک، اصفهان، چهارمحال بختیاری،لرستان، کهکلویه و بویر احمد و فارس.
پراکنش جهانی: انحصاری ایران. (ولی الله مظفریان)
راههای علمی و عملی کاشت:
بادام از جمله درختچههای بسیار مقاوم به تنشهای خشکی و کم آبی است. به اکثر خاکها مقاومت داشته و در خاکهای آهکی نیز بخوبی رشد میکند.
گلهای درختچه صورتی رنگ بوده و میوه ها در پایان خرداد کاملاً رسیدهاند.
در خرداد ماه با
#جمع_آوری_بذور و جدا کردن پوست گوشتی از پوسته چوبی میتوان آن را در محیطی خشک و بدون رطوبت انبارداری کرد. آغاز آذرماه بهترین زمان کشت برای بذرهای این درختچه است. نیاز سرمایی بذور آن ۴۵ روز است. با کشت صحیح و تهیه بستر، با خاکی متشکل از ۵ بخش خاک زراعی، ۳ قسمت ماسه و ۱ قسمت کود دامی گوسفندی کاملاً پوسیده دامی میتوان بذرها را با فاصله ۵ سانتیمتر از هم در روی ردیف و در عمق ۳ سانتیمتری از سطح خاک کشت کرد. اگه تمامی اصول رعایت شود و بذوری که دارای قوه نامیه خوب و سالمی داشته باشند، برای کشت انتخاب شوند، در اواسط اسفند ماه، بذرها شروع به جوانه زدن خواهند کرد.
مصطفی خوشنویس – محمد فرهمند
📞۰۹۱۰۸۶۸۱۵۰۰ |
@derakhtkaranNGO |
derakhtkaran.com