با آن‌که افسردگی دامن همه‌نوع فردی را می‌گیرد، ولی مشخصاً ثابت‌شده که هنرمندان (به‌خصوص شاعران) نسبت به این اختلال آسیب‌پذیرترند و براساس گزارش‌های کلینیکی بیست درصدشان خودکشی می‌کنند. فقط تعدادی از این هنرمندانِ کشته‌‌شده، که همگی جدید هستند، نامی حزن‌انگیز اما درخشان از خود بر جای نهاده‌اند: هارت کرین، ونسان ون‌گوک، ویرجینیا وولف، آرشیل گورکی، چزاره پاوزه، رومن گاری، واشل لیندسی، سیلویا پلات، آنری دومنترلان، مارک روتکو، جان بریمن، جک لندن، ارنست همینگوی، ویلیام اینگ، دایان آربس، تادئوش بوروفسکی، پل سلان، آن سکستون، سرگئی اسنین، ولادیمیر مایاکوفسکی _ این طومار همچنان ادامه دارد. (مایاکوفسکی، شاعر روس، چند سال قبل به‌شدت از خودکشی اسنین، معاصر بزرگ خود، انتقاد کرد و این هشداری است به همه‌ی کسانی که کوته‌فکرانه خودویرانگری را به قضاوت می‌کشند.) بخش سوم ظلمت آشکار خاطرات افسردگی ویلیام استایرن افشین رضاپور نشر ماهی