#تک_برگ🔷 برای راهرفتنِ دوباره ۲سختوشیرینهای ساخت ربات اسکلت بیرونی ایرانی
🔸 مهندس حسینپور: وقتی که دیماه 97 و اواخر دورۀ کارشناسی ارشد، به پداسیس اضافه شدم، شرکت در شرایط خوبی نبود. یادم هست روز دومی که آمدم، یکی از بچههای قدیمی شرکت، با این جمله که «تو با چه امیدی به این مجموعه اضافه شدی؟» با من روبرو شد. آنزمان درگیر آزمونهای بالینی بودیم که برای اخذ مجوز تجهیزات پزشکی به ما الزام شده بود. هنوز نسخههای اولیه ربات بود؛ توانیاب بعد از پوشیدن ربات، صرفا میتوانست با گرفتن پارالل راه برود و با تجهیزهای جانبی زیادی که همراهش بود، القای حس راهرفتن کمرنگتر از الان بود.
🔸 ابتدای سال 99 که کلینیک موفقیان راهاندازی شد، چون دقیقا طبقه پایین محل شرکت ما بود و تست برایمان راحتتر بود، واکر را امتحان کردیم. تیرماه همان سال، از راهرفتن مستقلِ یک توانیاب ضایعه نخاعی با واکر و ربات اسکلت بیرونی اکسوپد فیلمبرداری کردیم. این اتفاق یک دستاورد و حرکت روبهجلوی مهمی برای پداسیس بود. ابتدای 1400 با نیروهای تازهنفسی که در بخش مکانیک آمده بودند و با همۀ تجربیات بهدستآمده در این مدت، یک بازطراحی اساسی الکترومکانیکی را شروع کردیم. هم فشار بالای کار بود که نسخه جدید و شخصی را سریعتر بسازیم، هم طبق معمول موضوعات جانبی همچون اخذ گواهینامه ایزو جهت تمدید مجوز تجهیزات پزشکی، انرژی نیروها را میگرفت.
🔸 آن موقع شرکت ما دو نفر نیروی برق و دونفر مکانیک و دو نفر هم در بخش بازار و تجربه کاربری داشت. اصلا قابلمقایسه با رقبای خارجیمان نیست که هم میلیونها دلار رویشان سرمایهگذاری میشود و هم نیروی انسانی بالایی دارند؛ بخش نرمافزارشان فقط پنج شش نفر نیرو دارد یا در بخش مارکتینگ که شامل تجربههای کاربری هم میشود، با دهها نفر نیرو کار را جلو میبرند. بالاخره با همه سختیها، اواخر سال 1400 نسخه ششم و شخصی ربات آماده شد. در شرکت ما ایده ساخت ربات اسکلت بیرونی، با دیدن عکس و فیلم نمونه خارجی شکل گرفته بود. چون کمترین قیمت نمونه خارجی، یعنی اسکلت بیرونی تجاری
سازیشدهای که بتواند ضایعه نخاعی سینهای را راه ببرد، حدود 104 هزار دلار هست؛ ما هیچوقت امکان این را نداشتیم که نسخههای خارجی را ببینیم، مهندسی معکوس انجام بدهیم یا مقایسه کنیم. ربات را که ساختیم، بعدها توانستیم دوتا از نمونههای خارجی دستگاه را ببینیم.
🔸 یکی از آنها برند معتبر ریواک بود که اصالتا ساخت رژیم صهیونیستی است. خیلی اتفاقی هم این نسخه به دستمان رسید. یعنی یک فردی تماس گرفت و گفت من همچین دستگاهی را دارم و آمدهام ایران و شنیدم شما در این حوزه هستید، یک قسمتش خراب شده، میتوانید درست کنید یا نه؟ اولش که باور نمیکردم؛ فکر میکردم یکی از دوستانم تماس گرفته و من را سر کار گذاشته است! گفتیم حالا بیاورید بررسی کنیم. خیلی ساده و در حد یکی دو روز، ایراد ریواک را رفع کردیم اما با اجازه صاحبش، دستگاه بیشتر پیش ما ماند و توانستیم مقایسه کنیم. ما هیچوقت ادعا نمیکنیم که در مقایسه با رباتی که از سال 2004 شروع کرده و بعد از 14 سال تحقیقوتوسعه و سرمایهگذاری میلیوندلاری تجاری
سازی شده است، جلوتریم! ولی به نظرم وقتی ریواکی را که برایمان بُت شده بود، از نزدیک دیدیم؛ خودباوری خوبی در شرکت شکل گرفت که از لحاظ تکنولوژی عقب نیستیم.
🔸 مورد دوم ربات اگزواتلت و ساخت لوکزامبورگ هست که روسی به شمار میآید. آن را که حداقل 140 هزار دلار قیمتش هست در یکی از کلینیکهای ترکیه دیدم. فیدبکی که درمانگر کلینیک به من داد خیلی عجیب بود؛ جملهاش این بود که دو هفته یکبار خراب میشود! کار رسانهای کشورهای پیشرفته اینقدر قوی هست که دیدگاه آدم را نسبت به محصولشان، بینقص میکنند و تا وقتی محصول را از نزدیک نبینی، باور نمیکنی. ما الان با سند ادعا میکنیم که کیفیت و عملکردمان نزدیک به نمونههای خارجی هست، در بعضی جهات مانند تعداد افرادی که با سطح آسیبهای متنوع و مختلف دستگاه را استفاده کردهاند، حتی سَرتر هم هستیم. قیمتمان هم کمتر از یکپنجم ارزانترین نمونه خارجی هست.
🖇️ مجله دانشمند:
@daneshmand_magهشتگ راهنما:
#بومی_سازی #توسعهشبکه دانش بنیان |
@daneshbonyan_isti