متنی زیبا از فروید، پدر روان‌شناسی دنیا: وقتى می‌شود دقایق عمرت را با آدم‌هاى خوب بگذرانى، چرا باید لحظه‌هایت را صرف آدم‌هایى کنى که با دل‌هاى کوچکشان مدام درگیر حسادت‌ها و کینه‌ورزى‌هاى بچه‌گانه‌اند ... یا مدام براى نبودنت... براى خط زدنت تلاش مى‌کنند؟... نه! همیشه جنگیدن خوب نیست!... من همیشه جنگیده‌ام تا چیزى را عوض کنم... اما این روزها فهمیده‌ام که با آدم هاى کوته نظر نباید جنگید... فهمیده‌ام براى اثبات دوست داشتن نباید جنگید... براى به‌دست‌آوردن دل آدم‌ها نباید جنگید... براى اثبات خوب بودن نباید جنگید... این روزها نسخهٔ فاصله گرفتن را مى‌پیچم براى هر کسى که رنجم مى‌دهد... از آدم‌هایى که زیاد دروغ مى‌گویند، فاصله می‌گیرم... از آدم‌هایى که زیاد ظلم می کنند، فاصله می‌گیرم... از آدم‌هایى که حرمتم را نگه نمی‌دارند، فاصله می‌گیرم... با حقارت برخى آدم‌ها و دل‌هایشان نباید جنگید، باید نادیده‌شان گرفت و گذشت و بخشیدشان نه براى این که مستحق بخشش‌اند، براى این که من مستحق آرامشم. منم به همین نتیجه رسیدم. درست میگفت فروید... ❤️❤️👌