شامگاهی دلِ پر درد زمین غوغا شد
ناگهان لرزه بر اندام زمین پیدا شد!
خسته از کار به منزل شده مردان با شور
بی خبر زآنکه چه خواهد به سر آنها شد!
بانوان کرده تدارک به یکی سفره ي شام
خورده ناخورده همان سفره شان مأوا شد
برخی آماده که در بستر خواب آرامند
غافل از آنکه همان بسترشان خارا شد!
کام بگشود زمین خطّه ي کرمانشاهان
مرد و زن، پیر و جوان زنده به گور آنجا شد
زیر آوار یکی مرد کمک می طلبید
زار در حسرت بیرون شدن از آنجا شد
روی تختی که مریضی به فغان آمده بود
از برای کمکش هیچ کسی پیدا شد؟
ای بسا جمعِ پدر، مادر و فرزندانی
زنده رفتند و یکی کودکشان تنها شد!
بس گروهی که عزادار عزیزان گشتند
که قد و قامت شان از غم آنها تا شد
نابسامان شده شهر از همه ویرانیها
هر كه یک گوشه به فکر غم و ماتمها شد
نشکند کوه دگر از غم یاران فرهاد
که چه جانها همه شیرین به سوی عقبا شد
تسلیت بر همه ماتم زدگان می گوییم
که چه افکار در این معرکه شان سودا شد!
رفتگان زیر زمین با چه مصیبت خفتند
ماندگان هم ز اسف دیده ي شان دریا شد!
همه اعضای یکی پیکره ي ایرانیم
همه ماتم زده چه بر سر کرمانشا شد!
تو دعا بهر مصيبت زدگان كن مهدى!
كه دعاى تو براى همه شان امضا شد
روز موعود كه بر بام جهان جلوه كنى
خواهد آن روز امان در همه جا پيدا شد!
#قصيده#زلزله_كرمانشاه#سيد_مهدي_صدرالحفاظي@Kelkestan
