پسربچه‌ی شیش‌ساله‌ی مستأجرِ سابقمون رو دیدم. حالا دیگه توی ساختمونِ مامان زندگی می‌کنن. از چهره‌ش فهمیدم پسرِ کیه و مادر هم تایید کرد. بهش گفتم شما چقد خوشگلی! چیه اسمت؟ گفت سید احمد! گفتم می‌دونی اسمت خیلی خوشگله؟ خندید. رفت خونه‌شون و این نقاشیو ورداشت آورد؛ گفتم شاید می‌خواد بازم ازش تعریف کنم. گفتم چقد قشنگ با آبرنگ نقاشی کردی سید احمد! گفت آره، هدیه‌ برای شماست!