چرا ما Monolith رو به Microservices ترجیح دادیم؟ (و چرا این تصمیم باعث شد تیم فنی ما سریع‌تر و کارآمدتر کار کنه) چند سال اخیر همه از Microservices حرف می‌زنن. می‌گن مقیاس‌پذیرتره، بهتر دپلوی می‌شه، تیم‌ها مستقل‌تر کار می‌کنن. اما… ما تصمیم گرفتیم Monolith بمونیم! و این تصمیم درست‌ترین انتخاب برای تیم و محصول ماست. چرا؟ چون میکروسرویس‌ها همیشه جواب درست نیستن. خیلی از تیم‌ها فقط به‌خاطر ترند بودن، بدون دلیل منطقی مهاجرت می‌کنن. ما ۳ فاکتور مهم رو بررسی کردیم و دیدیم که Monolith برای ما بهتره: ۱. سرعت توسعه: در مراحل اولیه‌ی محصول، تغییرات زیادی داریم. اضافه کردن فیچرها در یک کدبیس یکپارچه خیلی سریع‌تر و ساده‌تر از هماهنگی بین چندین سرویس جداست. ۲. هزینه‌ی مدیریت: میکروسرویس‌ها زیرساخت پیچیده‌ای می‌خوان و این تمرکز رو از روی دولوپ میبره روی نگهداشت و پایداری سیستم. از Service Discovery گرفته تا Logging، Monitoring و DevOps. برای یه استارتاپ، پیچیدگی بی‌دلیل یعنی اتلاف زمان و منابع. ۳. نیاز واقعی به مقیاس‌پذیری: میکروسرویس‌ها زمانی می‌درخشند که هزاران ریکوئست در ثانیه داشته باشید. ما هنوز به اون مرحله نرسیدیم! پس چرا خودمون رو درگیر چالش‌هایی کنیم که هنوز وجود ندارن؟ سری که درد نمیکنه رو... آیا هیچ‌وقت به Microservices مهاجرت می‌کنیم؟ احتمالاً بله، اما وقتی که نیازش رو حس کنیم، نه زودتر. فعلاً یه Monolith تمیز، ماژولار و سازماندهی‌شده، سریع‌ترین و کارآمدترین راه‌حل برای ماست. نکته: اگر فقط به‌خاطر “ترند بودن” به سمت Microservices می‌رید، احتمالاً دارید کار خودتون رو سخت‌تر می‌کنید. ✍️👩‍💻 @BarnamNavisi