بچه‌های قلم | BachehayeGHalam

✳ جولیا پطرس و هفته وحدت!

۱. روزی که مجاهدان جبهه مقاومت در جریان جنگ‌های ۳۳ روزه به رهبر خود #سیدحسن‌_نصرالله نامه نوشتند و تأکید کردند ما تا آخر، محکم در میدان دفاع از لبنان ایستاده‌ایم و ذره‌ای عقب نخواهیم نشست، هیچ‌کس فکر آن را هم نمی‌کرد که پاسخ سید به آن نامه، به ماندگارترین اثر هنری موسیقایی در تاریخ لبنان تبدیل شود.
آن‌روز خوانندهٔ مسیحی لبنان متن جواب سید را با شوق و ذوق نشان برادرش داد که ببین! چقدر این متن فاخر نوشته شده و چقدر ادبیاتش به شعر نزدیک است و بعد که می‌روند سراغ #غسان_مطر شاعر برجسته کشورشان، پاسخ سید به مجاهدان حزب‌الله تبدیل به ترانه‌ای می‌شود که جولیا آن را می‌خواند و تمام عواید آن را به خانواده‌های شهدای جنگ ۳۳ روزه هدیه می‌کند. آن ترانه بسرعتی باورنکردنی در لبنان و در غرب‌‌ آسیا و کشورهای اسلامی و غیراسلامی، محبوب و میلیون‌ها بار شنیده می‌شود و امروزه جزو ادبیات سیاسی مقاومت و ادبیات ملی لبنان محسوب می‌شود.

۲. در این ۱۱ سالی که از جنگ ژوئیه گذشته، #جولیا_پطرس بارها و بارها و در مناسبت‌های مختلف این ترانه را اجرا کرده است. او با اینکه چندین و چند اثر دیگر دربارهٔ مقاومت و دربارهٔ جنگ غزه (الحقّ سلاحي) خوانده است اما هیچ‌کدام نتوانست به شهرت این اثر نزدیک بشود. سال پیش وقتی در ایام سالگرد پیروزی لبنان، جولیا کنسرتی با حضور ده‌ها هزار نفر از مردم در بیروت داشت، وقتی در بین چند ترانه‌ای که خواند، ناگهان آهنگ ترانهٔ «#احبائي» نواخته شد تمام جمعیت بلند شدند و دست زدند و برخی اشک شوق ریختند. جولیا هم وقتی شور و شوق حضار را دید، اجازه داد جاهایی که مردم دوست داشتند را خودشان اجرا کنند. اما زیباترین صحنه‌ها که از هوشمندی بالای این خوانندهٔ مسیحی ناشی می‌شد، آنجا بود که وقتی ترانه به «انتم...» های متن در توصیف مجاهدان حزب‌الله می‌رسید، با دست به حضار اشاره می‌کرد که یعنی شما هم مثل آنها هستید و باید آن راه را ادامه بدهید یا آنجا که می‌گوید: «بکُم سَنُغُیّرُ الدّنیا» (با شما دنیا را دگرگون می‌کنیم).
در پای این اجرا آقای #میشل_عون (#رئیس‌جمهور سابق و فعلی) و خانواده‌اش، مسئولان عالی لبنان و دهها تن از مسیحیان و شیعیان و اهل تسنن و طرفداران حزب‌الله و دروزی‌ها و اقوام و طوایف دیگر لبنان در کنار هم نشسته‌اند و آن را با شور زایدالوصفی همخوانی می‌کنند و برای این ترانه دست می‌زنند.

۳. حالا امسال هم در سالگرد پیروزی بر اسرائیل، در همان سالن و با همان شور و شوق و بلکه بیشترِ مردم شیعه و سنی و دروزی و مسیحی و ... ترانهٔ «احبائی» خوانده شد و باز هم خوانش بخشی از آن را خود مردم به عهده گرفتند در حالی که یا اشک می‌ریختند، یا دست‌هایشان را به عنوان اتحاد در هم گره زده بودند و ... بدین‌سان، یک ترانه، شده است محور اتحاد ملی و دینی و مذهبی همه مسلمانان و مسیحیان و دلدادگان وطن. هدفی که سال‌هاست ما از ایران آن را دنبال می‌کنیم.

۴. در هفته وحدت هستیم که تلاشی است ارزنده برای نزدیکی و اتحاد هرچه بیشتر شیعه و سنی. ببینیم که یک ترانه و یک آهنگ چگونه توانسته است محور اتحاد و کنار هم نشستن و اشک ریختن و دست زدن و دست در دست هم فشردن شیعه و سنی و مسلمان و مسیحی شود. چرا ما نتوانسته‌ایم از ادبیات و هنر غنی کشورمان به این شیوه تأثیرگذار و در این راه استفاده کنیم؟ آیا باید چشم به راه آینده باشیم؟

۵. یادی هم کنیم از برخی خوانندگان کشورمان که وقتی امام امت درگذشتند حاضر نشدند کنسرت اروپای خود را لغو کنند و کسانی که در اوج فتنه آمریکایی، با دشمنان این ملت و دشمنان شیعه و سنی کشورمان همنوا شدند و حتی به نفع آنان هم ترانه خواندند!

برای من،‌ جولیا پطرس این خوانندهٔ زن مسیحی لبنانی در رسیدن به آرمان‌های بلند مکتبی، بسیار باارزش‌تر و گرامی‌تر و محبوب‌تر از کسانی است که اسم و شناسنامهٔ اسلامی و شیعی و ایرانی دارند اما روزگاری با دشمن ایران و اسلام هم‌نوا شدند و هیچ‌گاه هم ابراز پشیمانی نکردند. آیا ممکن است اینان هم روزی به اصل خود برگردند؟ باز هم چشم به راه آینده می‌مانیم...

@bachehayeghalam
@tdejakam

https://t.me/tdejakam/508

دولت ذلت یا...
@bachehayeghalam

بیش از دو روز از #حمله_موشکی جنگنده‌های #عربستان به #سفارت_ایران_در_یمن که به آسیب دیدن ساختمان و زخمی شدن تعدادی از نیروهای حفاظت سفارت انجامید، می‌گذرد اما جناب آقای #رئیس‌جمهور که تاکنون شخصاً و رأساً حداقل دو موضع رسمی و مکتوب آن‌هم به صورت قاطعانه و جدی در قبال حمله غلط و اشتباه یک سری آدم به ساختمان #سفارت_عربستان اتخاذ کرده، کوچکترین واکنشی به حمله رسمی دولت عربستان به سفارت ایران نشان نداده است!

تنها واکنش مستقیم از سوی #دولت_روحانی نسبت به #حمله_عربستان_به_سفارت_ایران، همان موضع #سخنگوی_وزارت_خارجه است که صرفاً این اقدام عربستان را آگاهانه و عامدانه و نقض کنوانسیون‌ها و قواعد بین‌المللی خوانده و مسئولیت جبران خسارات و جراحات را به‌عهده دولت عربستان و حق پیگیری این موضوع برای #جمهوری_اسلامی را محفوظ دانسته است!

جناب آقای #ظریف هم در نامه‌ای که امروز خطاب به دبیرکل سازمان ملل و شخصیت‌های اسلامی نگاشته، یک اشاره‌ای به حمله عربستان به سفارت ایران به‌عنوان نمونه‌ای از اقدامات مستقیماً تحریک‌آمیز عربستان در مقابله با ایران کرده و البته در ادامه آن چندین خط در محکومیت حمله به سفارت عربستان نوشته و وعده مجازات متخلفان و تنبیه مقصران و انجام تحقیقات و جلوگیری از تکرار این حادثه را هم داده است!

دولت یازدهم و شخص #روحانی به همان اندازه که درباره #حمله_به_سفارت_عربستان در تهران جدیت و قاطعیت به خرج داده‌اند و پیگیر ماجرا هستند، در قبال #تجاوز مأموران سعودی به زائران ایرانی در #فرودگاه_جده، قربانی کردن چند صد زائر ایرانی در #فاجعه_منا، عدم صدور روادید برای نماینده رسمی دولت، توهین‌ها و تحقیرهای مقامات سعودی نسبت به مقامات دولت ایران و حالا حمله رسمی عربستان به سفارت ایران در یمن تنها انفعال و بلاتکلیفی و سردرگمی و عدم جدیت و قاطعیت و واکنش‌های خنثی و آبکی از خود بروز داده‌اند!

دولتی که در عرصه بین‌الملل و سیاست خارجی، شهامت و جسارت و جدیت و قاطعیت و قدرت و اقتدار نداشته باشد، سعی می‌کند همه آنها را در صحنه داخلی جبران کند! دولتی که حتی پس از این همه جنایت و خصومت و توهین و توطئه و قطع رابطه و سایر اقدامات کینه‌توزانه عربستان، باز هم ذره‌ای عزت و اقتدار در رفتار و گفتارش نسبت به سعودی‌ها دیده نمی‌شود!

ملت ایران شدیداً از دست حکومت سعودی عصبانی و خشمگین و غضبناک است اما دولت ایران هنوز در رؤیای بهبود روابط با آل‌سعود به سر می‌برد!

#دولت_انفعال
#دیپلماسی_منفعلانه
#دیپلماسی_ذلت
#در_حسرت_عزت
#در_رؤیای_غیرت
#در_آرزوی_اقتدار

@bachehayeghalam

کدام سیاست خارجی تنش زا بوده است؟

سؤال مهم و اساسیِ مرتبط با حال و هوای این روزهای روابط #ایران و #کشورهای_عربی این است که چرا در دولت #احمدی‌نژاد که به #دیپلماسی_تهاجمی و مواضع تند و به قول بعضی‌ها #افراطی در #سیاست_خارجی اشتهار داشت و این آقایانِ صاحب قدرتِ فعلی، سیاست خارجی او را #تنش‌زا می‌خواندند و هنوز هم می‌خوانند، روابط #دیپلماتیک ایران با همین کشورهای عربی که در این چند روزه، روی دنده #قطع_رابطه با ایران افتاده‌اند، شاهد چنین تنش‌هایی نبود؟

چرا در دولت #روحانی که آقایان، مدعی #دیپلماسی_تعاملی و سیاست خارجی #تنش‌زدا هستند و اتفاقاً نسبت به آنچه تیرگی در روابط ایران با همسایگان در #دولت_احمدی‌نژاد می‌خواندند، انتقاد داشتند و وعده بهبود روابط با همسایگان به‌ویژه ترمیم روابط با عربستان را دادند، شاهد چنین تنش‌های پررنگی که انتهایش فعلاً معلوم نیست، هستیم؟

در دولتِ به قول حضرات، تنش‌زای احمدی‌نژاد، #پادشاه_عربستان در فرودگاه به استقبال #رئیس‌جمهور ایران می‌آمد اما در دولتِ به اصطلاح تنش‌زدای همان حضرات، علاوه بر ماجراهای خصومت‌آمیزی مثل #تجاوز به زائران ایرانی در #فرودگاه_جده، #فاجعه_منا، عدم صدور روادید برای نماینده رسمی #دولت_روحانی و همچنین اتخاذ مواضع هتاکانه و تحقیرآمیز علیه ایران آن‌هم به صورت مکرر که همگی در زمانی اتفاق افتاد که خبری از #حمله_به_سفارت_عربستان نبود، #عربستان هم خودش با ایران قطع رابطه کرد و هم توانست چندین کشور را در این تصمیم به دنبال خود بکشاند!

چرا سیاست مثلاً تنش‌زدا چنین نتیجه پُرتنشی دارد اما سیاستی که این آقایان تنش‌زا توصیفش می‌کردند، چنین تنش‌هایی در پی نداشت؟

شما چه پاسخی به این سؤال‌ها دارید؟!

@bachehayeghalam