📖 شعر مازندرانی
بی چِمِر نیشتمه تِ بورده راه رِه
هَسری شَمّه بَسوته دلِ آه رِه
گِتی تِه مِه دلِ خِجیرِ ماهی
بِرو بِرو زِحِل بَیته تِ
ماه رِه
ترجمه:
بی صدا نشسته ام بر سر راهی که رفته ای
اشک می ریزم به آه دل سوخته ام
می گفتی " تو
ماه زیبای دل منی "
بیا بیا که خسوف گرفته است
ماه تو را
شعر: آزیتا احمدی
#ماه_گرفتگی پنجم مرداد نود و هفت
ثبت:
#جواد_بیژنی🅱 @babolshahreman